சங்க காலத்தில் மட்பாண்டக் கலைகள்: தொல்லியல் மற்றும் இலக்கியச் சான்றுகள் வழியாக ஓர் ஆய்வு

சுருக்கம் (Abstract)

சங்க காலம் (கி.மு. மூன்றாம் நூற்றாண்டு முதல் கி.பி. மூன்றாம் நூற்றாண்டு வரை) தமிழகத்தின் கலை, பண்பாடு, பொருளாதாரம் ஆகியவற்றின் செழுமையை வெளிப்படுத்தும் ஒரு பொற்காலமாகக் கருதப்படுகிறது. இக்காலத்தில், மட்பாண்டக் கலை ஒரு முக்கியத் தொழிலாகவும், அன்றாட வாழ்வின் অবিচ্ছেদ্যப் பகுதியாகவும் விளங்கியது. இந்த ஆய்வுக் கட்டுரை, சங்க கால மட்பாண்டக் கலைகளின் பல்வேறு பரிமாணங்களை, தொல்லியல் அகழாய்வுகள் மற்றும் சங்க இலக்கியச் சான்றுகளின் அடிப்படையில் ஆராய்கிறது. குறிப்பாக, ஆதிச்சநல்லூர், அரிக்கமேடு, கொடுமணல், கீழடி போன்ற இடங்களில் கிடைத்த மட்பாண்டங்களின் வகைகள், உருவாக்கும் முறைகள், அவற்றின் அலங்காரங்கள், கல்வெட்டுகள்/கீறல் குறியீடுகள், மற்றும் பயன்பாடுகள் குறித்து தொல்லியல் தரவுகள் வெளிச்சம் போடுகின்றன. சங்க இலக்கியப் பாடல்கள் குயவர்களின் வாழ்வியல், மட்பாண்டங்களின் பயன்பாடு, சடங்குகளில் அவற்றின் பங்கு குறித்துப் பதிவு செய்துள்ளன. இவ்விரு வகைச் சான்றுகளையும் ஒருங்கிணைத்து ஆராய்வதன் மூலம், சங்க காலத்து மட்பாண்டத் தொழில்நுட்பத்தின் சிறப்பு, பொருளாதார முக்கியத்துவம், மற்றும் சமூகப் பண்பாட்டுப் பங்களிப்பு ஆகியவற்றை விரிவாக அறிவதே இந்த ஆய்வின் நோக்கமாகும். இந்த மட்பாண்டங்கள், அக்கால மக்களின் வாழ்வியல் முறைகள், வணிகத் தொடர்புகள், கலைத்திறன் ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்தும் மௌன சாட்சிகளாகும்.

முக்கியச் சொற்கள் (Keywords): சங்க காலம், மட்பாண்டம், தொல்லியல், இலக்கியம், குயவர், கீழடி, அரிக்கமேடு, ஆதிச்சநல்லூர், கருப்பு சிவப்பு பானை ஓடுகள், முதுமக்கள் தாழி.

அறிமுகம் (Introduction)

பண்டைய நாகரிகங்களைப் புரிந்துகொள்வதில் மட்பாண்டங்கள் ஒரு முதன்மையான கருவியாக விளங்குகின்றன. மனித சமுதாயத்தின் தொன்மைக் காலம் தொட்டே மட்பாண்டத் தொழில் வளர்ச்சி அடைந்து வந்துள்ளது. உணவு சமைப்பதற்கும், சேமிப்பதற்கும், நீரைப் பெறுவதற்கும், சடங்குகளுக்கும், ஏன் இறந்தோரைப் புதைப்பதற்கும் கூட மட்பாண்டங்கள் பயன்பட்டன. இவை அன்றாட பயன்பாட்டுப் பொருட்கள் என்பதையும் கடந்து, அக்கால மக்களின் கலைத்திறன், தொழில்நுட்ப அறிவு, வணிகத் தொடர்புகள், சமூகப் பழக்கவழக்கங்கள் ஆகியவற்றை பிரதிபலிக்கும் கலைப் பொருட்களாகவும் வரலாற்று ஆவணங்களாகவும் திகழ்கின்றன.

தமிழகத்தின் பொற்காலமாகக் கருதப்படும் சங்க காலத்தில் (கி.மு. 300 – கி.பி. 300), மட்பாண்டக் கலை அதன் உச்சத்தை அடைந்திருந்தது. வளம் மிகுந்த நிலப்பரப்பும், செழிப்பான பொருளாதாரமும், விரிந்த வணிக வலைப்பின்னலும் இக்கலையின் வளர்ச்சிக்குத் துணை நின்றன. சங்க கால மட்பாண்டக் கலைகளைப் பற்றி அறிவதற்கு நமக்கு இரண்டு வகையான ஆதாரங்கள் கிடைக்கின்றன: முதலாவது, பல்வேறு தொல்லியல் தளங்களில் நடத்தப்பட்ட அகழாய்வுகளில் கண்டெடுக்கப்பட்ட ஆயிரக்கணக்கான மட்பாண்ட ஓடுகள் மற்றும் முழு மட்பாண்டங்கள்; இரண்டாவது, சங்க இலக்கியப் பாடல்களில் மட்பாண்டங்கள், குயவர்கள், அவற்றின் பயன்பாடு குறித்த வரும் குறிப்புகள்.

இதுவரை மேற்கொள்ளப்பட்ட பல அகழாய்வுகள் (குறிப்பாக ஆதிச்சநல்லூர், அரிக்கமேடு, கொடுமணல், கீழடி, பொருந்தல் போன்றவை) சங்க கால மக்களின் மட்பாண்டப் பயன்பாடு மற்றும் தொழில்நுட்பம் குறித்த ஏராளமான தரவுகளை வெளிக்கொணர்ந்துள்ளன. அதே சமயம், சங்க இலக்கியங்கள் (புறநானூறு, அகநானூறு, பதிற்றுப்பத்து, சிலப்பதிகாரம், மணிமேகலை போன்றவை) அன்றைய சமூகத்தில் மட்பாண்டங்களின் பங்கு குறித்தும், அவற்றைத் தயாரித்த குயவர்களின் நிலை குறித்தும் சித்திரிக்கின்றன.

இந்த ஆய்வின் நோக்கம், தொல்லியல் சான்றுகள் மற்றும் இலக்கியச் சான்றுகள் இரண்டையும் ஒருங்கே ஆராய்ந்து, சங்க கால மட்பாண்டக் கலைகளின் சிறப்புகள், தொழில்நுட்ப நுட்பங்கள், பல்வேறு வகைகள், அவற்றின் பயன்பாடுகள், பொருளாதார மற்றும் சமூகப் பண்பாட்டு முக்கியத்துவம் ஆகியவற்றை விரிவாக எடுத்துரைப்பதாகும். இதன் மூலம் சங்க கால மனிதனின் கலைத்திறனையும், அன்றாட வாழ்வியலையும் பற்றி ஒரு முழுமையான பார்வையை முன்வைக்க இக்கட்டுரை முயல்கிறது.

தொல்லியல் சான்றுகள் (Archaeological Evidence)

சங்க கால மட்பாண்டக் கலைகளின் செழுமையை தொல்லியல் ஆய்வுகள் தெளிவாகப் புலப்படுத்துகின்றன. தமிழகம் முழுவதும் சங்க காலத்துடன் தொடர்புடைய பல்வேறு வாழ்விடங்கள் மற்றும் ஈமக்காடுகளில் நடத்தப்பட்ட அகழாய்வுகள் பலதரப்பட்ட மட்பாண்ட வகைகளையும் அவற்றின் உற்பத்தித் தடயங்களையும் வெளிக்கொணர்ந்துள்ளன.

முக்கிய அகழாய்வுத் தளங்கள்:

1. ஆதிச்சநல்லூர்: தமிழ்நாட்டின் மிக முக்கியமான தொல்லியல் தளங்களில் ஒன்றான ஆதிச்சநல்லூரில் (தூத்துக்குடி மாவட்டம்) பெருங்கற்கால ஈமக்காடு கண்டறியப்பட்டுள்ளது. இங்கு கிடைத்த ஆயிரக்கணக்கான முதுமக்கள் தாழிகள் (Burial Urns) சங்க கால மக்களின் ஈமச் சடங்குகளிலும், மட்பாண்டத் தொழில்நுட்பத்திலும் கொண்டிருந்த சிறப்பை உணர்த்துகின்றன. இந்தத் தாழிகள் பெரிய அளவில், நேர்த்தியாகச் செய்யப்பட்டவை. இவற்றுடன் பல்வேறு அளவிலான கிண்ணங்கள், குவளைகள், மூடிகள் போன்ற மட்பாண்டங்களும் கிடைத்துள்ளன (Nagaswamy 45). சில பானை ஓடுகளில் மனித உருவங்கள், விலங்குகள், பறவைகள் போன்ற கீறல் சித்திரங்கள் காணப்படுகின்றன.
2. அரிக்கமேடு: புதுச்சேரிக்கு அருகில் அமைந்துள்ள அரிக்கமேட்டில் நடந்த அகழாய்வுகள் (குறிப்பாக வீலர் மற்றும் காசா ஆகியோர் நடத்தியவை) சங்க காலத் தமிழகத்திற்கும் ரோமானியப் பேரரசுக்கும் இடையே இருந்த விரிவான வணிகத் தொடர்புகளை உறுதிப்படுத்துகின்றன. இங்கு உள்நாட்டில் செய்யப்பட்ட மட்பாண்டங்களுடன், ரோமானிய மட்பாண்டங்களான ‘ரூலெட்டட் வேர்’ (Rouletted Ware) மற்றும் ஆம்போராக்கள் (Amphorae) பெருமளவில் கிடைத்துள்ளன (Wheeler et al. 34). உள்நாட்டு மட்பாண்டங்களில் கருப்பு-சிவப்பு பானை ஓடுகள் (Black and Red Ware – BRW) அதிக அளவில் காணப்படுகின்றன. ரூலெட்டட் வேர் பானைகள் அவற்றின் அடிப்பாகத்தில் காணப்படும் தொடர் அலங்கார வளைவுகள் மூலம் அடையாளம் காணப்படுகின்றன. ஆம்போராக்கள் திரவப் பொருட்களை (குறிப்பாக மது மற்றும் ஆலிவ் எண்ணெய்) கொண்டுவரப் பயன்பட்டன. இவை சங்க கால வணிகத்தின் முக்கியத்துவத்தையும், மட்பாண்டங்கள் வணிகப் பரிமாற்றத்தில் ஆற்றிய பங்கையும் காட்டுகின்றன.
3. கொடுமணல்: ஈரோட்டுக்கு அருகில் உள்ள கொடுமணல், சங்க இலக்கியப் பதிற்றுப்பத்தில் குறிப்பிடப்படும் ‘கொதுமனம்’ என அடையாளம் காணப்படுகிறது. இங்கு நடந்த அகழாய்வுகளில் சங்க கால வாழ்விடமும், ஈமக்காடும் கண்டறியப்பட்டுள்ளன. இங்கு கிடைத்த மட்பாண்டங்களில் கருப்பு-சிவப்பு பானை ஓடுகள், கருப்பு பானை ஓடுகள், சிவப்பு பானை ஓடுகள் எனப் பல வகைகள் உள்ளன. இங்கு குறிப்பிடத்தக்க அம்சம், பானை ஓடுகளில் காணப்படும் தமிழ் பிராமி எழுத்துக் கீறல்கள் (Graffiti/Inscriptions). இவை பானைகளின் உரிமையாளர் பெயராகவோ அல்லது வேறு குறியீடுகளாகவோ இருக்கலாம். இவை சங்க கால மக்களின் எழுத்தறிவுக்கும், மட்பாண்டங்களின் தனித்துவத்திற்கும் சான்றளிக்கின்றன (Rajan 87). மேலும், இங்கு கிடைத்த மட்பாண்ட உற்பத்தித் தடயங்கள் (பானைத் துண்டுகள், சூளைகள்) கொடுமணல் ஒரு முக்கிய மட்பாண்ட உற்பத்தி மையமாக இருந்திருக்கலாம் என்பதைக் காட்டுகின்றன.
4. கீழடி: சிவகங்கை மாவட்டம் கீழடியில் நடக்கும் தொடர் அகழாய்வுகள் சங்க கால நகர நாகரிகம் குறித்த புதிய பரிணாமங்களை வெளிப்படுத்தியுள்ளன. இங்கு கிடைத்த மட்பாண்டங்கள் சங்க கால மக்களின் தினசரி வாழ்வில் அவற்றின் பரவலான பயன்பாட்டிற்குச் சான்றளிக்கின்றன. கருப்பு-சிவப்பு பானை ஓடுகள், சிவப்பு பானை ஓடுகள், கருப்பு பானை ஓடுகள் அதிக அளவில் கிடைத்துள்ளன. பானைகளின் வடிவங்கள் அவற்றின் பல்வேறு பயன்பாடுகளை (சேமிப்பு, சமையல், உணவு உண்ணுதல்) உணர்த்துகின்றன. இங்கு கிடைத்த பானை ஓடுகளிலும் தமிழ் பிராமி எழுத்துக் கீறல்கள், குறியீடுகள் போன்றவை ஏராளமாகக் காணப்படுகின்றன (Tamil Nadu Archaeology Department Report 15). இவை சங்க கால வணிகக் குறியீடுகளாகவோ அல்லது தனிநபர் அடையாளங்களாகவோ கருதப்படுகின்றன. மேலும், உறை கிணறுகள் (Ring Wells) போன்ற கட்டமைப்புகளும் மட்பாண்ட வளையங்களைக் கொண்டே அமைக்கப்பட்டுள்ளன.
5. பொருந்தல்: திண்டுக்கல் மாவட்டம் பொருந்தலில் நடந்த அகழாய்வுகளும் சங்க கால வாழ்வியல் தடயங்களை வெளிப்படுத்தியுள்ளன. இங்கு கிடைத்த நெல் மணிகளுடன் கூடிய மட்பாண்டங்கள், தமிழ் பிராமி எழுத்துக்களுடன் கூடிய மட்பாண்டங்கள் ஆகியவை சங்க கால வேளாண்மை, வணிகம் மற்றும் எழுத்தறிவு குறித்துப் புதிய தகவல்களைத் தந்துள்ளன (Rajan, Archaeological Discoveries 110).

மட்பாண்டங்களின் வகைகள் மற்றும் தொழில்நுட்பம்:

சங்க காலத்தில் பலதரப்பட்ட மட்பாண்டங்கள் புழக்கத்தில் இருந்துள்ளன. அவற்றில் முக்கியமானவை:

• கருப்பு-சிவப்பு பானை ஓடுகள் (Black and Red Ware – BRW): இது சங்க காலத்தின் ஒரு முக்கிய அடையாளம். இந்த மட்பாண்டங்களின் அடிப்பாகம் கருப்பாகவும், மேற்புறம் சிவப்பாகவும் இருக்கும். இது ஒரு குறிப்பிட்ட சூளையிடும் தொழில்நுட்பத்தின் (Inverted Firing) மூலம் அடையப்படுகிறது. இந்த வகை மட்பாண்டங்கள் அன்றாட பயன்பாட்டிற்கும், சில சடங்குகளுக்கும் பயன்பட்டிருக்கலாம். இவை தமிழகம் முழுவதும் பரவலாகக் காணப்படுகின்றன.
• சிவப்பு பானை ஓடுகள் (Red Ware): சமையல், சேமிப்பு போன்ற பல்வேறு பயன்பாடுகளுக்குரிய பானைகள் இந்த வகையைச் சேர்ந்தவை. இவை நன்கு சுடப்பட்டு, பல்வேறு அளவுகள் மற்றும் வடிவங்களில் கிடைக்கின்றன.
• கருப்பு பானை ஓடுகள் (Black Ware): இவை பளபளப்பான மேற்பரப்புடன் காணப்படும். பெரும்பாலும் உணவு உண்ணும் தட்டுகள், கிண்ணங்கள் போன்றவையாக இருக்கலாம். சில சமயங்களில் இவை நன்கு தேய்க்கப்பட்டு (Burnished) மெருகூட்டப்பட்டிருக்கும்.
• அலங்கார மட்பாண்டங்கள்: சில பானைகளின் மேற்பரப்பில் கோடுகள், புள்ளிகள், வலைப் பின்னல்கள் போன்ற வடிவங்களைக் கீறியோ, அச்சுகளைப் பயன்படுத்தியோ அலங்காரம் செய்யப்பட்டுள்ளது. ஆதிச்சநல்லூரில் கிடைத்த சில பானைகளில் விலங்கு, பறவை உருவங்கள் சித்திரிக்கப்பட்டுள்ளன.
• எழுத்துக் கீறல்கள் மற்றும் குறியீடுகள்: பல பானை ஓடுகளில் தமிழ் பிராமி எழுத்துக்களில் பெயர்கள் அல்லது சொற்கள் எழுதப்பட்டுள்ளன. சிலவற்றில் மீன், அம்பு, சூரியன் போன்ற குறியீடுகள் காணப்படுகின்றன. இவை மட்பாண்டத்தின் உரிமையாளர், தயாரிப்பாளர் அல்லது வணிகக் குறியீடாக இருக்கலாம்.
• வெளிநாட்டு மட்பாண்டங்கள்: அரிக்கமேடு போன்ற துறைமுகப் பட்டினங்களில் ரோமானிய ‘ரூலெட்டட் வேர்’ மற்றும் ஆம்போராக்கள் அதிக அளவில் கிடைப்பது, சங்க காலத் தமிழகம் சர்வதேச வணிகத்தில் ஈடுபட்டிருந்ததை உறுதிப்படுத்துகிறது. இது உள்நாட்டு மட்பாண்டத் தொழிலுக்கும் புதிய தொழில்நுட்பங்களைக் கற்றுக் கொள்ள ஒரு வாய்ப்பை அளித்திருக்கலாம்.

பெரும்பாலான சங்க கால மட்பாண்டங்கள் சக்கரத்தைப் பயன்படுத்தி (Wheel-made) நேர்த்தியாகச் செய்யப்பட்டுள்ளன. இது அக்கால குயவர்களின் தொழில்நுட்பத் தேர்ச்சியைக் காட்டுகிறது. பானைகளைச் சூளையில் இட்டுச் சுடும் தொழில்நுட்பமும் நன்கு அறிந்திருந்தனர். குறிப்பாக, கருப்பு-சிவப்பு பானை ஓடுகள் தயாரிக்கும் முறைக்கு நுட்பமான வெப்பநிலை மற்றும் ஆக்சிஜன் கட்டுப்பாடு தேவைப்படுகிறது.

இலக்கியச் சான்றுகள் (Literary Evidence)

சங்க இலக்கியங்கள் நேரடியாக மட்பாண்டத் தொழில்நுட்பம் பற்றி விரிவாகப் பேசவில்லை என்றாலும், அன்றைய சமூகத்தில் மட்பாண்டங்கள் ஆற்றிய பங்கையும், குயவர்களின் நிலையையும் குறித்துப் பல முக்கியக் குறிப்புகளைத் தருகின்றன.

குயவர்கள் (Potters):

சங்க இலக்கியங்கள் குயவர்களை ‘குயவன்’ (ஆண்) மற்றும் ‘குயத்தி’ (பெண்) என்ற சொற்களால் குறிப்பிடுகின்றன. இவர்கள் சக்கரத்தைப் பயன்படுத்திப் பானை வனைவதில் கை தேர்ந்தவர்கள் (புறநானூறு 154). குயவர்களின் வாழ்விடம் மற்றும் தொழில் செய்யும் இடம் ‘குயக்காலனி’ அல்லது ‘பானைத் தெரு’ போன்ற பெயர்களில் அழைக்கப்பட்டது. குயவர்கள் சமுதாயத்தில் ஒரு முக்கியப் பிரிவினராக அங்கீகரிக்கப்பட்டனர் என்பதை இக்குறிப்புகள் உணர்த்துகின்றன.

புறநானூற்றில் பிசிராந்தையார் என்ற சங்கப் புலவர், தான் இறக்கும்போது தன் உடலை இடுவதற்கு ஒரு முதுமக்கள் தாழி செய்யும்படி குயவனிடம் கேட்பதாக ஒரு பாடல் உள்ளது (புறநானூறு 256). இது, ஈமச் சடங்குகளில் மட்பாண்டங்களின் முக்கியப் பங்கையும், குயவர்கள் ஈமச் சடங்குகளுடன் தொடர்பு கொண்டிருந்ததையும் காட்டுகிறது. மேலும், அரசர்கள் கூட குயவர்களுக்குப் பரிசுகள் அளித்து அவர்களை ஆதரித்துள்ளனர் என்பதைப் பதிற்றுப்பத்தின் மூலம் அறிய முடிகிறது (பதிற்றுப்பத்து 63). இது சமுதாயத்தில் குயவர்களின் மதிக்கப்பட்ட நிலைக்கு ஒரு சான்று.

மட்பாண்டங்களின் பயன்கள்:

சங்க இலக்கியங்கள் மட்பாண்டங்களின் பன்முகப் பயன்பாடுகளைக் குறிப்பிடுகின்றன:

• அன்றாடப் பயன்பாடு: உணவு சமைத்தல் (‘கூழ் ஆக்கு பானை’), நீர் சேமித்தல் (‘நீர்ப் பானை’), உணவு உண்ணுதல் (கலம்), தானியங்கள் சேமித்தல் எனப் பல்வேறு பணிகளுக்கு மண் பாண்டங்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன. அகநானூறு, நற்றிணை போன்ற பாடல்களில் தலைவன் தலைவியைப் பிரிந்து சென்றபோது தலைவி உணவு சமைக்க முடியாமல் வருந்திய குறிப்புகள் வருகின்றன, இங்கு பானைகள் அவசியமான பொருட்களாகச் சித்திரிக்கப்படுகின்றன.
• ஈமச் சடங்குகள்: இறந்தோரின் உடல்களை அல்லது எலும்புகளை இட்டுப் புதைக்க முதுமக்கள் தாழிகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. புறநானூற்றுப் பாடல்கள் இதனைத் தெளிவாகக் குறிப்பிடுகின்றன (புறநானூறு 256). ஆதிச்சநல்லூர், கொடுமணல், பொருந்தல் போன்ற இடங்களில் கிடைத்த முதுமக்கள் தாழிகள் இலக்கியச் சான்றுகளை உறுதிப்படுத்துகின்றன.
• விழாக்கள் மற்றும் சடங்குகள்: சிலப்பதிகாரம் மற்றும் மணிமேகலை போன்ற காப்பியங்கள் விழாக்காலங்களில் மண் கலங்கள் அலங்கரிக்கப்பட்டுக் காணப்பட்டதைக் குறிப்பால உணர்த்துகின்றன. சடங்குகளில் நீர் மற்றும் பிற பொருட்களை வைக்க மட்பாண்டங்கள் பயன்பட்டன.
• வணிகம்: அரிக்கமேடு போன்ற இடங்களில் கிடைத்த ஆம்போராக்கள் வெளிநாட்டு வணிகத்தில் மட்பாண்டங்கள் கொள்கலன்களாகப் பயன்பட்டதைக் காட்டுகின்றன. இலக்கியங்களில் நேரடியாக வணிகப் பானைகளைப் பற்றிக் குறிப்புகள் இல்லாவிட்டாலும், வணிகப் பரிமாற்றத்தின் ஒரு பகுதியாக மட்பாண்டங்கள் இருந்திருக்கக்கூடும்.

இலக்கியச் சான்றுகள், மட்பாண்டங்கள் வெறும் பயன்பாட்டுப் பொருட்கள் மட்டுமல்லாது, அன்றைய மக்களின் சமூக, சமய, பொருளாதார வாழ்வில் ஆழமான தொடர்பைக் கொண்டிருந்தன என்பதைத் தெளிவுபடுத்துகின்றன. குயவர்கள் ஒரு முக்கியத் தொழிலாள வர்க்கமாகச் சமூகத்தில் அங்கீகரிக்கப்பட்டனர்.

தொழில்நுட்பமும் சமூகப் பொருளாதார முக்கியத்துவமும் (Technique and Socio-Economic Significance)

தொல்லியல் மற்றும் இலக்கியச் சான்றுகளை ஒருங்கிணைத்து ஆராயும்போது, சங்க கால மட்பாண்டக் கலைகள் வெறும் ஒரு கைவினைத் தொழில் மட்டுமல்ல, அது ஒரு மேம்பட்ட தொழில்நுட்பத்தையும், குறிப்பிடத்தக்க சமூகப் பொருளாதாரப் பங்களிப்பையும் கொண்டிருந்தது என்பது தெளிவாகிறது.

தொழில்நுட்பம்:

• சக்கரப் பயன்பாடு: பெரும்பாலான பானைகள் சக்கரத்தைப் பயன்படுத்தி மிக நேர்த்தியாகச் செய்யப்பட்டுள்ளன. இது குயவர்களின் திறமையையும், உற்பத்தி வேகத்தையும் அதிகரித்திருக்கும்.
• சூளையிடும் முறை: கருப்பு-சிவப்பு பானை ஓடுகளைத் தயாரிக்கும் ‘தலைகீழ் சூளையிடும் முறை’ (Inverted Firing Technique) அக்கால குயவர்கள் வேதியியல் மாற்றங்கள் மற்றும் வெப்பநிலை கட்டுப்பாடு குறித்து அறிந்திருந்ததைக் காட்டுகிறது. இது ஒரு மேம்பட்ட தொழில்நுட்பமாகும்.
• மேற்புறம்: பானைகளின் மேற்பரப்பு வழுவழுப்பாகத் தேய்க்கப்பட்டோ (Burnished), சிவப்பு அல்லது கருப்புப் பூச்சுகள் பூசியோ (Slip) மெருகூட்டப்பட்டுள்ளது. இது பானைகளின் நீர்புகாத தன்மையை அதிகரிப்பதுடன், அழகியலையும்