சமகாலப் பயன்பாட்டில் வினையெச்சச் சொற்கள்
S. Veerakannan, Deputy Librarian, NGM College, Pollachi
தமிழ் இலக்கண மரபு, பண்டைய ஓலைச்சுவடிகள் மூலம் அறிவைப் பகிர்கிறது. எழுத்து, சொல், பொருள், யாப்பு, அணி என ஐந்து வகை இலக்கணங்களில், சொல்லதிகாரம் முதன்மையானது. இதன் கீழ் வரும் வினையியலில் வினைச்சொற்கள் காலத்தைக் குறித்து, வேற்றுமை உருபுகளுக்குப் பதிலாகச் செயல்படும் விதமும், முக்காலங்களை உணர்த்தும் தன்மையும் விளக்கப்பட்டுள்ளன. வாக்கிய அமைப்பில் பொருளைக் கடத்துவதிலும், அடிப்படைக் கூறாகவும் வினைச்சொற்கள் சிறப்பிடம் பெறுகின்றன. சமகாலத்தில், புலம்பெயர்வு, பரவலான வாசிப்பு போன்ற காரணிகளால் மொழிப் பயன்பாட்டில் எளிமை காணப்படுகிறது. வினைச்சொற்கள் காலத்தைக் காட்டும் வகையில் அமைகின்றன. ஒரு செயல் அல்லது நிலையை வெளிப்படுத்த அவை இன்றியமையாதவை. காலம், வினை வகை போன்ற அம்சங்களில் அவை வேறுபடுகின்றன. உருபன், ஒலியியல் அடிப்படையில் இவற்றை வகைப்படுத்துவது அவற்றின் செயல்பாட்டைப் புரிந்துகொள்ள உதவும். இக்காலங்காட்டிகளில், வினையெச்சங்கள் சிறப்பான இடம் வகிக்கின்றன. மரபு இலக்கணம் வினையெச்சங்களை பத்து வகையாகக் குறித்தாலும், சமகாலப் பயன்பாட்டில் புதிய வடிவங்கள் காணப்படுகின்றன. இக்கட்டுரை சமகால வினையெச்சப் பயன்பாட்டின் தன்மைகளையும், நவீன இலக்கியத்தில் காணப்படும் அவற்றின் புதிய வடிவங்களையும் ஆராய்கிறது.
முக்கியச் சொற்கள்: தமிழ், தொடரியல், வினையெச்சங்கள், பெயரெச்சங்கள், சமகால இலக்கணம்.
1. அறிமுகம்
தமிழ் மொழி தொன்மை வாய்ந்த இலக்கண மரபைக் கொண்டது. பண்டைக் காலத்திலேயே ஓலைச்சுவடிகள் வழி அறிவுப் பரிமாற்றம் நிகழ்ந்துள்ளது. தமிழ் இலக்கணம் எழுத்து, சொல், பொருள், யாப்பு, அணி என ஐந்து பிரிவாக வகுக்கப்பட்டுள்ளது. இவற்றுள், மொழியின் அடிப்படை அலகான சொல்லைப் பற்றிப் பேசும் சொல்லதிகாரம் முக்கியத்துவம் பெறுகிறது. சொல்லின் நான்கு வகைகளுள் (பெயர், வினை, இடை, உரி), வினைச்சொல்லே வாக்கியத்தின் மையமாக அமைகிறது. ஒரு செயலை அல்லது நிலையைக் குறித்து, காலத்தைக் காட்டும் வினைச்சொற்கள், வாக்கியப் பொருளை உணர்த்துவதில் பெரும் பங்கு வகிக்கின்றன. வினைச்சொற்களின் ஒரு வகை வினையெச்சம் ஆகும். இவை ஒரு முற்றுப்பெறாத வினையைக் குறிக்கும் சொல். மரபு இலக்கணம் வினையெச்சங்களுக்கு ஒரு வரையறையையும், வகைகளையும் வகுத்துள்ளது. இருப்பினும், இன்றைய சமகாலத் தமிழ் பயன்பாட்டில், குறிப்பாகப் புலம்பெயர்வு, ஊடகங்களின் தாக்கம், பரவலான வாசிப்புப் பழக்கம் போன்ற காரணங்களால், வினையெச்சங்களின் பயன்பாட்டில் சில மாற்றங்களும், புதிய வடிவங்களும் காணப்படுகின்றன. இக்கட்டுரை, தமிழ் இலக்கண மரபில் வினையெச்சங்களின் இடம், அவற்றின் பாரம்பரிய வகைகள் ஆகியவற்றைக் கூறி, சமகாலத் தமிழ் இலக்கியம் மற்றும் பேச்சு வழக்கில் வினையெச்சங்களின் பயன்பாட்டில் ஏற்பட்டுள்ள மாற்றங்கள், புதிதான வடிவங்கள் ஆகியவற்றை ஆராய்வதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.
2. தமிழ் இலக்கண மரபில் வினைச்சொற்கள்
தமிழ் இலக்கண மரபில் சொல்லதிகாரம் மொழியின் அடிப்படை அலகான சொற்களைப் பேசுகிறது. இதில் வரும் வினையியல் (ஆறாவது இயல்) வினைச்சொற்களின் இலக்கணத்தை விரிவாக விளக்குகிறது. வினைச்சொற்கள் ஒரு செயலை அல்லது நிலையைக் குறிக்கும் முக்கிய சொற்களாகும். இவை வேற்றுமை உருபுகளைப் போலன்றி, பெரும்பாலும் காலத்தைக் காட்டும் விகுதிகளைப் பெற்று அமைகின்றன. இறந்த காலம், நிகழ்காலம், எதிர்காலம் என முக்காலங்களையும் உணர்த்தும் தன்மை வினைச்சொற்களுக்கு உண்டு. ஒரு வாக்கியத்தின் பொருளை முழுமையாக்குவது வினைமுற்றே ஆகும். ஆனால், வாக்கிய அமைப்பில் வினைச்சொற்கள் வெறும் முற்றுக்களாக மட்டுமல்லாமல், பிற சொற்களோடு இணைந்து செயல்படும் எச்சங்களாகவும் வருகின்றன. நான்கு வகைச் சொற்களில், வினைச்சொல்லே வாக்கியத்தின் மைய அச்சாகச் செயல்பட்டு, அதன் பொருண்மைக்கு அடிப்படையாக அமைகிறது. இலக்கண நூலார் வினைச்சொற்களின் இந்த அடிப்படைப் பங்களிப்பை அழுத்தமாக வலியுறுத்துகின்றனர். தமிழில் வினைச்சொற்கள் அவற்றின் செயல்பாட்டின் அடிப்படையில் வினைமுற்று, வினையெச்சம், பெயரெச்சம் என வகைப்படுத்தப்படுகின்றன. ஒரு செயல் அல்லது நிலையை வெளிப்படுத்த வினைச்சொற்கள் வாக்கியத்தில் முக்கியக் கூறுகளாகும். அவை காலம், வினை வகை, வேற்றுமை போன்ற அம்சங்களின் அடிப்படையில் அமையாமல், பெரும்பாலும் கால அடிப்படையில் அமைகின்றன. வினைச்சொற்களை அவற்றின் உருபனியல் மற்றும் ஒலியியல் நடத்தை அடிப்படையில் வகைப்படுத்துவதும் அவற்றின் மாற்றங்களையும் செயல்பாடுகளையும் புரிந்துகொள்ளப் பயன்படும்.
முன்னுரை
தமிழ் மொழி தொன்மையான வரலாற்றையும் செழுமையான இலக்கிய மரபையும் கொண்டது. காலந்தோறும் பல்வேறு மாற்றங்களைச் சந்தித்து வந்தாலும், அதன் அடிப்படை இலக்கணக் கூறுகள் நிலைத்து நிற்கின்றன. அவ்வாறு நிலைத்து நிற்கும் இலக்கணக் கூறுகளில் வினைச்சொற்கள் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன. வினைச்சொற்களில் வினையெச்சங்கள் குறிப்பிடத்தக்க இடத்தை வகிக்கின்றன. வினையெச்சங்கள் ஒரு வினையை சார்ந்து வந்து, அந்த வினையின் தன்மையை விளக்குகின்றன. பண்டைய இலக்கண நூல்கள் வினையெச்சங்களின் வகைகளையும் பயன்பாடுகளையும் விரிவாகக் குறிப்பிடுகின்றன. ஆனால், சமகால பயன்பாட்டில் வினையெச்சங்களின் நிலை என்ன? நவீன இலக்கியங்களில் அவை எவ்வாறு பயன்படுத்தப்படுகின்றன? இந்தப் கேள்விகளுக்கான பதில்களை ஆராய்வதே இந்த ஆய்வின் நோக்கம்.
பண்டைய இலக்கணத்தில் வினையெச்சங்கள்
தொல்காப்பியம் மற்றும் நன்னூல் போன்ற பண்டைய இலக்கண நூல்கள் வினையெச்சங்களைப் பற்றி விரிவாகப் பேசுகின்றன. தொல்காப்பியம் வினையெச்சங்களை எச்சவியல் என்ற பகுதியில் விளக்குகிறது. நன்னூல், வினையெச்சங்களின் வகைகளையும் அவற்றின் பயன்பாடுகளையும் எடுத்துக்காட்டுகளுடன் விளக்குகிறது. பொதுவாக, வினையெச்சங்கள் ஒரு வினையை சார்ந்து வந்து, அந்த வினையின் காலம், இடம், காரணம், தன்மை போன்றவற்றை குறிப்பிடுகின்றன.
பண்டைய இலக்கண ஆசிரியர்கள் பத்து வகையான வினையெச்சங்களை வகைப்படுத்தியுள்ளனர். அவை:
- கால வினையெச்சம் (எ.கா: வந்து போனான்)
- காரண வினையெச்சம் (எ.கா: அடித்து அழுதான்)
- எதிர்மறை வினையெச்சம் (எ.கா: வராமல் போனான்)
- வியங்கோள் வினையெச்சம் (எ.கா: வாழ்க என்று சொன்னான்)
- ஒன்றன் கூட்டம் வினையெச்சம்
- இரண்டன் கூட்டம் வினையெச்சம்
- பல்லெச்சம்
- குறிப்பு வினையெச்சம்
- தொடர் வினையெச்சம்
- தெரிநிலை வினையெச்சம்
சமகால பயன்பாட்டில் வினையெச்சங்கள்
சமகால பயன்பாட்டில் வினையெச்சங்களின் பயன்பாடு பல மாற்றங்களை சந்தித்துள்ளது. நவீன இலக்கியங்களில், வினையெச்சங்கள் அதிக அளவில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. அவை கதைகள், கவிதைகள், கட்டுரைகள் போன்ற பல்வேறு இலக்கிய வடிவங்களில் காணப்படுகின்றன. புலம்பெயர்வு, வாசிப்பு பழக்கம் மற்றும் நவீன ஊடகங்களின் செல்வாக்கு காரணமாக, வினையெச்சங்களின் பயன்பாட்டில் எளிமை மற்றும் சுருக்கம் காணப்படுகிறது.
சமகால இலக்கியங்களில் காணப்படும் சில பொதுவான வினையெச்ச வகைகள்:
- கால வினையெச்சம்: “மழை பெய்து ஓய்ந்தது.”
- காரண வினையெச்சம்: “படித்து முன்னேறினான்.”
- எதிர்மறை வினையெச்சம்: “சொல்லாமல் சென்றான்.”
- வியங்கோள் வினையெச்சம்: “வாழ்க வளமுடன்.”
சமகாலத்தில், புதிய வினையெச்சங்களும் உருவாகி பயன்பாட்டில் உள்ளன. உதாரணமாக, இணையம் மற்றும் சமூக ஊடகங்களின் பயன்பாடு காரணமாக, “இணையத்தில் தேடி தெரிந்து கொண்டான்” போன்ற புதிய வினையெச்சங்கள் உருவாகியுள்ளன.
ஆய்வு முறைகள்
இந்த ஆய்வில், பல்வேறு ஆய்வு முறைகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. பண்டைய இலக்கண நூல்களான தொல்காப்பியம் மற்றும் நன்னூல் போன்றவற்றை ஆய்வு செய்து, வினையெச்சங்களைப் பற்றிய தகவல்களை சேகரித்தோம். நவீன இலக்கிய நூல்களான சிறுகதைகள், நாவல்கள் மற்றும் கவிதைகளை ஆய்வு செய்து, சமகால பயன்பாட்டில் வினையெச்சங்களின் பயன்பாட்டை ஆராய்ந்தோம். மேலும், மொழியியல் வல்லுநர்களுடன் கலந்துரையாடி, வினையெச்சங்களின் சமகால பயன்பாடு குறித்த அவர்களின் கருத்துக்களைப் பெற்றோம்.
முடிவுரை
வினையெச்சங்கள் தமிழ் மொழியின் முக்கிய இலக்கணக் கூறுகளில் ஒன்றாகும். பண்டைய இலக்கண நூல்களில் வினையெச்சங்களைப் பற்றிய விரிவான விளக்கங்கள் உள்ளன. சமகால பயன்பாட்டில் வினையெச்சங்களின் பயன்பாடு பல மாற்றங்களை சந்தித்துள்ளது. நவீன இலக்கியங்களில் அவை அதிக அளவில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. புதிய வினையெச்சங்களும் உருவாகி பயன்பாட்டில் உள்ளன. வினையெச்சங்களின் பயன்பாட்டைப் பற்றிய ஆய்வுகள் தமிழ் மொழியின் வளர்ச்சிக்கு உதவுகின்றன.
குறிப்புகள்
- தொல்காப்பியம்
- நன்னூல்
- பல்வேறு நவீன இலக்கிய நூல்கள்
இந்த ஆய்வுக் கட்டுரை, சமகால பயன்பாட்டில் வினையெச்சச் சொற்களின் முக்கியத்துவத்தை விளக்குகிறது. மேலும் இது, வினையெச்சங்களின் பயன்பாடு குறித்த எதிர்கால ஆய்வுகளுக்கு ஒரு வழிகாட்டியாக அமையும்.