Ayngurunootril Thalaiviyin Irangal Mozhi

ஐங்குறுநூற்றில் தலைவியின் இரங்கல்மொழி

Abstract

A woman exists as a ghost, simultaneously aware and unaware, serving as a translator. Traditionally, literary writers have portrayed women as gentle figures. However, a multitude of literary works have depicted the suffering of women in various ways. In each instance, the woman's emotional state is expressed through different nuances. This article explores the language of grief as expressed by a leader who has distanced herself from the leader, analyzing ten out of five hundred obituaries.

பெண்  என்பவள் பேதை தான், அறிந்தும் அறியாப் பெண்ணாகவே மொழிபவளாக இருக்கின்றாள். பொதுவாகப் பெண்களை மென்மையானவர்கள் என்ற கருத்திலேயே இலக்கியவாதிகள் இலக்கியங்களில் படைத்துள்ளனர்;. சங்கம் தொட்டு  இக்காலம்  வரையில் பெண்களுக்குப் பல கோணங்களில் துன்பம் தருகின்ற  இலக்கியங்கள் தோன்றியிருக்கின்றன. ஒவ்வொன்றிலும் பெண் தன் உணர்வு நிலையில்  மாறுபட்ட மொழியாடல்களைக் கையாண்டுள்ளதைக் காணமுடிகின்றது. அவ்வகையில் ஐங்குறுநூற்றின் இரங்கல் பத்தில்  தலைவனைப்பிரிந்த தலைவியின் இரங்கல் மொழியை ஆராயும் வகையில் இக்கட்டுரை அமைகிறது.