சங்கத் தமிழர் மரபும் மடலேறுதலும்
மடலேறுதல்:
ஆண்மகன் ஒருவன் தான் விரும்பிய பெண்ணை மணப்பதற்காக மேற்கொள்ளும் வழிமுறைகளில் மடலேறுதலும் ஒன்று. காதல் நிறைவேறாது கைவிட்டுப் போகும் என்ற அச்சத்தில், அவன் தன் காதலை ஊரறிய வெளிப்படுத்துவது அல்லது தன் காதலை உணர்த்தும் நிலையே மடலேறுதல்.
“ஏறிய மடல் திறம் இளமை தீர்திறம் தேறுதல் ஒழிந்த காமத்து மிகுதிறம் மிக்க காமத்து மிடலொடு தொகைஇச் செப்பிய நான்கும் பெருந்திணைக் குறிப்பே”
பண்டைய தமிழ் இலக்கண நூலான தொல்காப்பியத்தில், தொல்காப்பியர் மடலேறுதல் நிகழ்வைப் பற்றி எடுத்துரைத்துள்ளார்.
பனங்கருக்கால் செய்யப்பட்ட குதிரை வடிவிலான ஒன்றில், தலைவியின் படம் மற்றும் பெயரை எழுதி, எருக்கம் மாலை போன்றவற்றை அணிந்து, அதன் மேல் ஏறி ஊர்வலம் செல்வது, ரத்தம் கசியும் அளவுக்குத் தன்னை வருத்தி உயிர் விடுவது போன்ற செயல்களில் ஈடுபடுவதே மடலேறுதல் ஆகும். மடலேறுவேன் என வாயளவில் அச்சுறுத்துவது அன்பின் ஐந்திணையில் அடங்கும். ஆனால், உண்மையில் மடலேறும் நிலைக்குச் சென்றால், அது பெருந்திணையில் அடங்கும்.
சங்க இலக்கியத்தில் மடலேறுதலின் நோக்கம்
தலைவன் ஒருவன், ஒரு பெண்ணைக் காதலித்து அவளை அடைவதற்குப் பல வழிகளில் முயன்று தோற்றுப் போகிறான். இனி வேறு வழியில்லை என்ற நிலையில், அவன் மடலேறத் துணிகிறான். மடலேறுதல் என்பது, காதலில் தோல்வியுற்ற ஒருவன், தன் காதலை ஊரறியச் செய்து, தலைவியை எப்படியாவது அடைய மேற்கொள்ளும் இறுதி முயற்சி.
மடலேறுவதற்காக, தலைவன் தனது நாணம், மானம் அனைத்தையும் துறக்கிறான். அவன் மடல் ஏறி ஊர் வீதிகளில் வரும்போது, ஊரார் அவனுடைய துன்பத்தைப் பார்த்து இரங்குகிறார்கள். அவனுடைய துன்பத்திற்குக் காரணமான தலைவியைப் பழிக்கிறார்கள். எப்படியாவது தலைவனின் துன்பத்தைத் தீர்க்க, தலைவியை அவனிடம் சேர்த்து வைக்க முயற்சிக்கிறார்கள். இந்த நோக்கத்திற்காகவே தலைவன் மடலேறுகிறான்.
மடலேறுதல் என்பது, ஒருவன் தனது எண்ணம் நிறைவேறாத நிலையில் மேற்கொள்ளும் செயல். எனவே, இது நாணம் துறந்த நிலையிலேயே நடைபெறும் என்பதைத் தொல்காப்பியர் கூறுகிறார்.
“அச்சமும் நாணும் மடறும் முந்துறுதல் நிச்சமும் பொற்குரிய என்ப”
பெண்கள் அச்சம், நாணம், மடம் போன்ற பண்புகளைத் தன்னகத்தே கொண்டவர்கள். அவர்கள் தங்களின் குணத்தை மறைத்து, அடக்கத்தோடு இருக்கக்கூடிய இயல்புடையவர்கள். அதனால், பெண்கள் மடலேறுதல் என்பது இல்லை. ஆனால், ஆண்மகன் தனது காதலின் காரணமாகத் தலைவியை அடைய முடியாத நிலையில் மடலேறும் செயலில் ஈடுபடுகிறான். மடலேறுதலின் முதல் நிலையே நாணத்தை விடுதலாகும். மேலும், மடலேறுதல் ஒரு இழிவான செயலாகவே கருதப்பட்டது. தலைவியை நினைத்து அதிக காதலால் துன்பப்படுவது தலைவனுக்கு உரியது. தலைவி, காமம் மிகுந்த வார்த்தைகளைப் பேசுவதுடன் தன் உணர்வுகளை வெளிப்படுத்துவாள் என்று இலக்கியங்கள் கூறுகின்றன.
“எத்திணை மருங்கினும் மகடூஉ மடன்மேல் பொற்புடை நெறிமை இன்மையான”
பெண்களுக்கு மடலேறும் நிகழ்வு இல்லை என்பதைத் தொல்காப்பியர் தெளிவுபடுத்துகிறார்.
“காமம் உழந்து வருந்தினார்க்கு ஏமம் மடல் அல்லது இல்லை வலி” (குறள் 1131)
மடல் என்பது, காமம் எனும் கடலை நீந்துவதற்கு உதவும் தெப்பம் என்று இலக்கியங்கள் கூறுகின்றன. திருவள்ளுவர், தலைவனின் காமத்துயரம் நீங்க மடலேறுதல் ஒன்றே வழி என்று வலியுறுத்துகிறார். ஆக, மடலேறுதல் என்பது காதலில் தோல்வியுற்ற ஒரு தலைவனின் கடைசி ஆயுதம்.
சங்க இலக்கியத்தில் மடலேறுபவனின் தோற்றம்
மடல் என்பது பனை மரத்தின் மட்டையால் செய்யப்பட்ட குதிரை போன்ற உருவம். மடலின் இருபுறமும் கூர்மையான முட்கள் நிறைந்திருக்கும். அவற்றைப் பொருட்படுத்தாமல், காதலால் வாடும் தலைவன், அந்த மடலை அழகாக அலங்கரித்து ஊருக்குள் வருவான். ஊர் சிறுவர்கள் கயிற்றால் அதனை இழுத்துச் செல்ல, தலைவன் தெருக்களில் பவனி வருவான்.
மடலை அலங்கரிக்கும் விதம்:
- மடல் குதிரைக்கு மலர் மாலை அணிவிப்பர்.
- அதன் கழுத்தில் மணி கட்டி தொங்க விடுவர்.
- அதன் உடல் முழுவதும் துணியால் போர்த்தி அலங்கரிப்பர்.
மடலேறும் தலைவனின் தோற்றம்:
தலைவன் தன் உடல் முழுவதும் சாம்பலை பூசிக்கொள்வான். மேலும், மயில் இறகுகள், பூளை மலர், ஆவிரை மலர், எருக்க மலர் மாலை மற்றும் எலும்பு மாலை போன்றவற்றை அணிந்து கொள்வான் என்று சங்க இலக்கிய பாடல்கள் மூலம் அறியலாம்.
சங்க இலக்கிய மேற்கோள்கள்:
- “அணியலங் காவிரைப் பூவோ டெருக்கின் பிணையலங் கண்ணி மிலைந்து மணியார்ப்ப ஓங்கிடும் பெண்ணை மடலூர்ந்தென் எவ்வநோய்”
விளக்கம்: காவிரைப் பூ, எருக்கம் பூ ஆகியவற்றால் தொடுக்கப்பட்ட மாலையை அணிந்து, மணிகள் ஒலிக்க, ஓங்கி உயர்ந்த பனை மடல் குதிரையில் ஏறி என் துன்பத்தை வெளிப்படுத்துகிறேன்.
- “மாவென் நுணர்மின் மடலென்று மற்றிவை பூவல்ல பூளை யுழிங்கையோ டியாத்த புனவரை யிட்ட வயங்குதார்ப் பீலி”
விளக்கம்: மாவு போன்ற நுண்மையான மடல் குதிரையை பூளை, உழிங்கை மலர்களால் அலங்கரித்து, அழகிய மயில் இறகுகளையும் சூடி வருகிறேன்.
- “விழுத்தலைப் பெண்ணை வளையல் மாமடல் மணியணி பெருந்தார் மார்பிற் பூட்டி வெள்ளென் பணிந்து பிறர் எள்ளத் தோன்றி”
விளக்கம்: பனை மட்டையால் செய்த வளையல் போன்ற மடல் குதிரையில், மணிகள் கட்டிய மாலையை மார்பில் அணிந்து, சாம்பலை பூசிக்கொண்டு, பிறர் இகழும் வண்ணம் ஊரில் தோன்றுகிறேன்.
மடலேறுதலில் பயன்படுத்தப்படும் மலர்கள்: பிறர் பயன்படுத்த தயங்கும் மலர்களான எருக்கம் பூ, பூளை மலர் போன்றவற்றை தலைவன் பயன்படுத்துகிறான். இது பிறருடைய கவனத்தை ஈர்க்கும் ஒரு யுக்தியாகவும் கருதப்படுகிறது. இதன் மூலம், தலைவன் தன் காதலை ஊர் அறியச் செய்து, எப்படியாவது அதை நிறைவேற்றிக் கொள்ளும் எண்ணத்துடன் செயல்படுகிறான் என்பதை அறியலாம்.
மடல் ஏறுதல்: ஒரு கண்ணோட்டம்
சங்க இலக்கியத்தில், தலைவன் ஒருவன் தான் விரும்பிய பெண்ணை அடைய மடல் ஏறும் வழக்கம் பற்றி பல குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன. இது ஒரு இலக்கிய மரபாகவே கருதப்படுகிறது.
மடல் குதிரை: பனையும் அதன் சிறப்பும்
சங்க இலக்கியத்தில் பயன்படுத்தப்படும் மடல் என்பது, கூந்தல் பனை மரத்தின் மடல்களால் செய்யப்பட்ட ஒரு குதிரை போன்ற அமைப்பு ஆகும். நற்றிணை இந்த மடலை “நன்மா” என்றும், “பெண்ணை மடல்” என்றும் குறிப்பிடுகிறது.
- “விந்தலைப் பெண்ணை விளையல் மாமடல்”
- “பொன்னேர் ஆவிரைப் புதுமலர் மிடைந்த பன்னூல் மாலைப் பனை படு கலிமா”
குறுந்தொகை பாடல்கள் மடலை “பெண்ணை மாமடல்” என்றும், “பனை படு கலிமா” என்றும் வர்ணிக்கின்றன.
ஊராரின் பார்வை:
மடல் ஏறுதல் என்பது அக்கால சமூகத்தில் ஒரு விவாதத்திற்குரிய செயலாக இருந்தது.
- “சிறுமணி தொடர்ந்து பெருங்கச்சு நிறீஇக் குவிமுகி ழெருக்கங் கண்ணி சூடி உண்ணா நன்மாப் பண்ணி எம்முடன் மறுகுடன் திரிதருஞ் சிறுகுறு மாக்கள்”
- “பொன்னே ராவிரை புதுமலர் மிடைந்த பன்னூன் மாலைப் பனை படு கலிமாப் பூண்மணி கறங்க வேறி நாணட் … … … … … றவள் பழி நுவலு மிவ்வூர்”
மடல் ஏறுதல், தலைவனுக்கு நாணம் துறந்த செயல். ஊர் மக்கள் இரக்கம் கொள்ளும் நிலையாகவும், சிறுவர்களுக்கு கேலிக்குரியதாகவும் இருந்தது. அதே நேரத்தில், தலைவனின் பரிதாபகரமான நிலையை ஊர் மக்கள் பேசும் ஒரு விஷயமாகவும் இருந்தது என்பதை சங்கப் பாடல்கள் மூலம் அறியலாம்.
சங்க இலக்கியத்தில் மடல் ஏறுதல் என்பது ஒரு முக்கியமான சமூக மற்றும் இலக்கிய நிகழ்வாக பார்க்கப்படுகிறது. இது தலைவனின் காதலை வெளிப்படுத்தும் ஒரு வழிமுறையாகவும், ஊர் மக்களின் பல்வேறுபட்ட கருத்துக்களை பிரதிபலிக்கும் ஒரு களமாகவும் அமைந்தது.
சங்க இலக்கியத்தில் மடல்: ஒரு கண்ணோட்டம்
முடிவுரை
மடல் என்பது, ஒரு ஆண்மகன் தான் விரும்பும் பெண்ணை எப்படியாவது அடைந்தே தீர வேண்டும் என்ற வேட்கையில், தனது நாணத்தை முழுமையாக துறந்து மேற்கொள்ளும் ஒரு துணிச்சலான செயல். இது, விரும்பிய பெண்ணை அடைவதற்காக மேற்கொள்ளப்படும் ஒரு தீவிரமான முயற்சி.
மடல் எடுப்பவன், தனது செயலின் மூலம் பிறரின் இரக்க உணர்வை தூண்டுகிறான்; ஏச்சுக்கும் பேச்சுக்கும் ஆளாகிறான். இருப்பினும், அவன் தனது குறிக்கோளான காதலியை அடைவதிலேயே குறியாக இருக்கிறான். இதன் மூலம், தலைவன் தலைவியின் மீது கொண்டிருக்கும் ஆழமான காதலையும், எத்தகைய சூழ்நிலையிலும் தனது காதலை வென்றெடுக்க வேண்டும் என்ற மன உறுதியையும் நம்மால் உணர முடிகிறது.
பண்டைய சமூகத்தில், மடல் எடுக்கும் வழக்கம் ஒரு உலகியல் மற்றும் இலக்கிய மரபாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டிருந்தது என்பதை இது தெளிவாகக் காட்டுகிறது.
அடிக்குறிப்புகள்
- க. காந்தி, தமிழர் பழக்க வழக்கங்களும் நம்பிக்கைகளும், ப. 15
- தமிழண்ணல், தொல்.பொருள் .அகத் .54
- தொல்.பொருள். அகத் .96
- தொல்.பொருள். அகத் .38
- கலி.138 :8-10
- மேலது.139:3-5
- குறுந். 182:1-3
- நற்.220 :1-3
- மேலது ,146 :1-3
- குறுந்.182:1
- மேலது,173-2
- நற்.220:1-4
- குறுந். 220 :1-6