நம் தாய்மொழியாம் தமிழ் மொழிக்கு பல சிறப்புகள் உண்டு. இது வெறும் பழமையான மொழி மட்டுமல்ல, அழகும் இனிமையும் தனித்துவமும் ஒருங்கே அமையப்பெற்ற மொழி. இந்தியாவின் முதல் செம்மொழியாக அறிவிக்கப்பட்ட பெருமை தமிழுக்கு உண்டு. பல நூற்றாண்டுகளாகப் பேசப்பட்டு, எழுதப்பட்டு, பாடப்பட்டு, கொண்டாடப்பட்டு வரும் தமிழ் மொழி, இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் கலாச்சாரத்தின் ஒரு முக்கிய அங்கமாகத் திகழ்கிறது. அதன் பழமை, அழகு, இனிமை, தனித்துவம் மற்றும் செம்மொழி என்ற தகுதி என அனைத்தும் தமிழை இந்தியாவின் கலாச்சாரத்தின் அழிக்க முடியாத பகுதியாக நிலைநிறுத்துகின்றன.

பழமையும் நிலைத்த தன்மையும்:

நம் தமிழ் மொழி, பழமைக்கு பழமையாகவும், புதுமைக்கு புதுமையாகவும் திகழ்கிறது. இலக்கிய வளமும் கருத்துச் செறிவும் கொண்டு என்றும் இளமையுடன் இந்த உயர்தனிச் செம்மொழி வாழ்கிறது. உலகிலேயே முதன்முதலில் மொழிக்காக ஒரு சங்கம் அமைக்கப்பட்ட பெருமை தமிழுக்குரியது – அதுவே தமிழ்ச் சங்கம்.

உலக மொழிகள் பல தோன்றிய போதிலும், கால ஓட்டத்தில் பல அழிந்துவிட்டன. உலகின் பழமையான மொழிகளாகப் போற்றப்படும் ஆறு மொழிகளில் (லத்தீன், கிரேக்கம், எபிரேயம், சீனம், சமஸ்கிருதம், தமிழ்) இன்று உயிர்ப்புடன் விளங்குபவை சீனமும் தமிழும் மட்டுமே. அவற்றுள்ளும், தமிழ் மொழி எந்தச் சிதைவும் இல்லாமல், தன் தனித்தன்மையுடன் இன்றும் வாழ்ந்துகொண்டிருப்பது அதன் இணையற்ற சிறப்பு. பேச்சுவழக்கு குன்றாமல், இலக்கிய வளம் குறையாமல் தமிழ் காலத்தைத் தாண்டி நிற்கிறது.

தனித்துவமான இலக்கணச் செழுமை:

தமிழ் மொழியின் மற்றொரு தனித்துவம் அதன் செறிவான இலக்கண அமைப்பாகும். தமிழுக்கு இலக்கணம் வகுத்த தொல்காப்பியம், ஒரு மொழிக்கான இலக்கணத்தை எழுத்து, சொல் என நின்றுவிடாமல், வாழ்வியலுக்கும் இலக்கணம் வகுத்துள்ளது. இது தமிழ் மொழிக்கே உரித்தான தனிச்சிறப்பாகும்.

• தமிழ் இலக்கணத்தின் மூன்று பிரிவுகள்:
  • எழுத்து: மொழியின் அடிப்படை ஒலிகள் மற்றும் எழுத்துருக்கள் பற்றியது.
  • சொல்: சொற்களின் உருவாக்கம், வகை மற்றும் பயன்பாடு பற்றியது.
  • பொருள்: வாழ்வியல் நெறிகள், மனித உறவுகள், புற வாழ்க்கை நிகழ்வுகள் என மனித வாழ்வுக்கான இலக்கணம். (குறிப்பாக அகம், புறம்)

வேறு எந்த மொழியிலும் ‘பொருள்’ இலக்கணம் இல்லை என்பது தமிழ் மொழியின் தனித்துவத்தை நிலைநிறுத்துகிறது. மானிட வாழ்வை அக வாழ்க்கை (உள்ளத்து உணர்வுகள், அன்பு) மற்றும் புற வாழ்க்கை (வீரம், கல்வி, கொடை) எனப் பகுத்து, அவற்றிற்கான நெறிகளை இலக்கணமாக வகுத்த பெருமை தமிழுக்கு மட்டுமே உண்டு.

வளமான இலக்கியப் பரப்பு:

தமிழ் மொழி இலக்கிய வளத்தில் மிகவும் செழிப்பானது. சங்க காலம் தொட்டு இன்று வரை எண்ணற்ற இலக்கியங்கள் தோன்றி தமிழ் மொழியை வளப்படுத்தியுள்ளன. பழந்தமிழர் வாழ்வைச் சித்திரிக்கின்ற சங்க இலக்கியங்கள், நீதி நூல்கள், காப்பியங்கள், பக்திப் பாடல்கள் எனப் பல்வேறு வடிவங்களில் தமிழ் இலக்கியச் செல்வங்கள் அமைந்துள்ளன. இந்த இலக்கியங்களே தமிழ் மொழியின் சீரஞ்சீவிக்கும், அதன் தொடர்ச்சிக்கும் பெரும் பங்காற்றுகின்றன.

• முக்கிய தமிழ் இலக்கிய வகைகளில் சில:
  • சங்க இலக்கியங்கள்: பத்துப்பாட்டு, எட்டுத்தொகை (வாழ்வியல், வீரம், காதல்)
  • நீதி நூல்கள்: பதினெண் கீழ்க்கணக்கு நூல்கள் (திருக்குறள், நாலடியார் போன்றவை) – அறநெறிகள்.
  • காப்பியங்கள்: ஐம்பெருங்காப்பியங்கள், ஐஞ்சிறுகாப்பியங்கள் – கதை மரபுகள்.
  • பக்தி இலக்கியங்கள்: பன்னிரு திருமுறைகள், நாலாயிரத் திவ்யபிரபந்தம் – இறையுணர்வு.
  • இலக்கண நூல்கள்: தொல்காப்பியம், நன்னூல், யாப்பெருங்கலக்காரிகை – மொழியின் அமைப்பு.
  • அறநெறி நூல்கள்: நல்வழி, மூதுரை, உலகநீதி, கொன்றைவேந்தன் – வாழ்வியல் வழிகாட்டிகள்.

இந்த இலக்கியப் பரப்பே தமிழின் வளம் மற்றும் தொன்மையை உலகுக்கு உணர்த்துகிறது.

கவிஞர்களின் போற்றுதல்:

நம் புலவர்களும் கவிஞர்களும் தமிழ் மொழியைப் பல்வேறு விதங்களில் போற்றியுள்ளனர்.

• நாமக்கல் கவிஞர் வெ. இராமலிங்கம் பிள்ளை: “அமிழ்தத்தை கடைந்தால் அதிலிருந்து கிடைக்கும் அரிய சொல்லே ‘தமிழ்’” என்று தமிழின் இனிமையையும் அரிமையையும் குறிப்பிடுகிறார்.
• மகாகவி பாரதியார்: “தெள்ளுற்ற தமிழமுதின் சுவை கண்டார், இங்கமரர் சிறப்புக் கண்டார்” எனத் தமிழைத் தெளிந்த அமிழ்தாகச் சுவைத்தார்.
• புரட்சிக்கவிஞர் பாரதிதாசன்: “தமிழுக்கு அமுதென்று பேர் – அந்தத் தமிழ் இன்பத் தமிழ் எங்கள் உயிருக்கு நேர்” என்று தமிழை அமிழ்தமாகவும், தம் உயிருக்கும் மேலாகவும் மதித்தார்.

இந்த வரிகளே தமிழ் மொழியின் இனிமையையும், அது நம் வாழ்வுடன் இரண்டறக் கலந்துள்ள பிணைப்பையும் உணர்த்துகின்றன.

செம்மொழித் தகுதி:

2004 ஆம் ஆண்டு நடுவண் அரசால் தமிழ் மொழி இந்தியாவின் முதல் செம்மொழியாக அறிவிக்கப்பட்டது, இது தமிழுக்குக் கிடைத்த பெரும் அங்கீகாரமாகும். ஒரு மொழி செம்மொழியாக அங்கீகரிக்கப்பட சில தகுதிகள் தேவை. தமிழ் மொழி இந்தத் தகுதிகள் அனைத்தையும் கொண்டுள்ளது என்பதை நாம் கட்டுரையின் தொடக்கத்திலிருந்தே கண்டு வருகிறோம்.

செம்மொழிக்கான பொதுவான தகுதிகள்	தமிழ் மொழியில் இத்தகுதிகள் காணப்படும் விதம்
தொன்மை: குறைந்தது 1500 – 2000 ஆண்டுகள் பழமையான இலக்கிய வரலாறு.	உலகின் பழமையான மொழிகளில் ஒன்று; 2000 ஆண்டுகளுக்கும் மேலான இலக்கியப் பாரம்பரியம்.
தனித்தன்மை: பிற மொழிகளின் பெரும் தாக்கமின்றி, தனக்கெனத் தனித்த மரபைக் கொண்டிருத்தல்.	தனக்கென உறுதியான இலக்கண, இலக்கிய மரபுகள்; தனித்த ஓசை நயம்.
செழுமையான இலக்கியப் பரப்பு: பண்டைய மற்றும் நவீன இலக்கியங்கள்.	சங்க இலக்கியம் தொட்டு நவீன இலக்கியங்கள் வரை பெரும் பரப்பு.
மூல இலக்கியங்கள்: பிற மொழிகளிலிருந்து மொழிபெயர்க்கப்படாத மூல இலக்கியங்கள்.	தமிழ் இலக்கியங்கள் பெரும்பாலானவை தமிழ் மண்ணில் தோன்றியவை.
உயர்வான சிந்தனைகள்: கலை, கலாச்சாரம், தத்துவம், வாழ்வியல் குறித்த உயர்ந்த கருத்துக்கள்.	அறம், அகம், புறம் சார்ந்த வாழ்வியல் நெறிகள், தத்துவச் செழுமை.
இலக்கணச் செழுமை: முறையான மற்றும் தனித்துவமான இலக்கண அமைப்பு.	எழுத்து, சொல், பொருள் எனும் தனித்துவமான இலக்கணம்.

இந்தத் தகுதிகளே தமிழ் மொழியை ஒரு தலைசிறந்த செம்மொழியாக நிலைநிறுத்துகின்றன.

முடிவுரை:

சுருக்கமாகக் கூறின், தமிழ் மொழி அதன் பழமை, தனித்துவம், இலக்கணச் செழுமை, இலக்கிய வளம், மற்றும் கவிஞர்களின் போற்றுதலால் தனிச்சிறப்பு வாய்ந்ததாகத் திகழ்கிறது. இந்தியாவின் முதல் செம்மொழி என்ற பெருமை பெற்றது. அமிழ்தினும் இனிய, உயிரினும் மேலான நம் தமிழ் மொழியை நாம் எப்போதும் நெஞ்சார நினைப்போம்; போற்றுவோம். “தமிழ் எங்கள் உயிர்” என்ற உணர்வோடு வாழ்ந்து, இந்த அழியாத மொழியை வரும் தலைமுறையினருக்குக் கொண்டு சேர்ப்போம். உயிர் இன்றேல் உடல் இல்லை, தமிழ் இல்லை என்றால் நாம் இல்லை என்ற உண்மையை உணர்ந்து வாழ்வோம்.

The Glories of Classical Tamil

Our mother tongue, Tamil, possesses numerous unique qualities. It is not only an ancient language but also one that embodies beauty, sweetness, and distinctiveness. Tamil holds the distinction of being the first language in India to be declared a classical language. Spoken, written, sung, and celebrated for centuries, Tamil language is a vital part of the Indian subcontinent’s culture. Its antiquity, beauty, sweetness, uniqueness, and status as a classical language all solidify Tamil’s position as an indelible part of India’s cultural heritage.

Antiquity and Endurance:

Tamil stands as both ancient and ever-new. Rich in literary resources and profound in its ideas, this esteemed classical language lives on with eternal youth. Tamil has the unique honor of being the first language in the world for which an academy was established – the Tamil Sangam.

Although many languages have emerged, many have also disappeared with the passage of time. Among the six languages revered as the world’s oldest (Latin, Greek, Hebrew, Chinese, Sanskrit, Tamil), only Chinese and Tamil remain vibrant today. Furthermore, Tamil continues to thrive without any degradation, maintaining its unique identity, which is its unparalleled quality. Tamil transcends time, with its spoken form remaining vibrant and its literary richness undiminished.

A Distinct Grammatical Richness:

Another unique characteristic of the Tamil language is its rich grammatical structure. The Tolkappiyam, which codified Tamil grammar, not only defined grammar for the language in terms of letters and words, but also provided a grammar for life itself. This is a unique feature specific to the Tamil language.

The three divisions of Tamil Grammar:

• Ezhuthu (Letter): Deals with the basic sounds and alphabets of the language.
• Sol (Word): Deals with the formation, types, and usage of words.
• Porul (Meaning/Content): A grammar for human life, encompassing moral codes, human relationships, and external life events (specifically Akam and Puram).

The absence of ‘Porul’ grammar in any other language establishes the uniqueness of the Tamil language. The Tamil language has the unique distinction of dividing human life into inner life (feelings, love) and outer life (valor, education, charity) and prescribing codes of conduct for them as grammar.

A Rich Literary Landscape:

The Tamil language is exceptionally rich in literary resources. From the Sangam era to the present day, countless works of literature have emerged, enriching the Tamil language. Tamil literary treasures are found in various forms, including Sangam literature depicting the life of ancient Tamils, ethical texts, epics, and devotional songs. These very literatures contribute greatly to Tamil’s longevity and its continued existence.

Some of the major Tamil literary genres include:

• Sangam Literature: Paththuppaattu, Ettuthokai (dealing with life, heroism, and love).
• Ethical texts: Pathinenkeezhkanakku (e.g., Thirukkural, Naladiyar) – moral principles.
• Epics: Aimperumkappiyangal, Ainjirukappiyangal – narrative traditions.
• Devotional Literature: Panniru Thirumuraigal, Nalayira Divya Prabandham – divine consciousness.
• Grammar Books: Tolkappiyam, Nannool, Yapperungalakkarikai – the structure of the language.
• Didactic Texts: Nalvazhi, Moothurai, Ulaganeethi, Kondrai Vendhan – life guides.

This rich literary landscape demonstrates the wealth and antiquity of Tamil to the world.

Praise from Poets:

Our scholars and poets have praised the Tamil language in various ways.

Namakkal Kavignar (Poet) V. Ramalingam Pillai: States that “The rare word that comes from churning nectar is ‘Tamil’,” highlighting the sweetness and rarity of Tamil.

Mahakavi Bharathiyar: “Those who have tasted the pure nectar of Tamil have seen the glory of immortality here,” thus savoring Tamil as clarified nectar.

Revolutionary Poet Bharathidasan: “Tamil has the name ‘Amudhu’ (nectar) – that sweet Tamil is equal to our life,” valuing Tamil as nectar and as something even more precious than his own life.

These lines themselves convey the sweetness of the Tamil language and the bond it has with our lives.

Classical Language Status:

In 2004, the central government declared the Tamil language as India’s first classical language, a great recognition for Tamil. A language needs certain qualifications to be recognized as a classical language. We have seen from the beginning of this article that the Tamil language possesses all these qualifications.

Common Qualifications for a Classical Language	How These Qualifications are Found in the Tamil Language
Antiquity: At least 1500 – 2000 years of ancient literary history.	One of the oldest languages ​​in the world; literary tradition of over 2000 years.
Distinctiveness: Having its own unique tradition without the great influence of other languages.	Solid grammatical and literary traditions of its own; unique sound harmony.
Rich Literature: Ancient and modern literature.	A vast expanse from Sangam literature to modern literature.
Original works: Original literature not translated from other languages.	Most of the Tamil literature originated in the land of Tamil.
Lofty Thoughts: High ideas about art, culture, philosophy, and lifestyle.	Ethics, inner and outer life principles, philosophical richness.
Grammatical Richness: A formal and unique grammatical structure.	Unique grammar of script, word and meaning.

These qualifications establish the Tamil language as a supreme classical language.

Conclusion:

In summary, the Tamil language is unique because of its antiquity, distinctiveness, grammatical richness, literary wealth, and the praise of poets. It has the distinction of being India’s first classical language. Let us always remember and cherish our Tamil language, which is sweeter than nectar and more precious than life. Let us live with the feeling that “Tamil is our life” and pass this immortal language on to future generations. Let us live realizing the truth that if there is no life, there is no body, and if there is no Tamil, there is no us.