கம்பராமாயணத்தில் தன்மையணி – இலக்கிய நயம்

Veerakannan S. Nallamuthu Gounder Mahalingam College, Pollachi

தன்மையணி என்றால் என்ன?

“தன்மையணி” என்பது ஒரு பொருளின் இயல்பை, அதன் உள்ளார்ந்த குணத்தை உள்ளது உள்ளபடி, அழகுற எடுத்துச் சொல்வது. அதாவது, ஒரு பொருள் அல்லது ஒருவரின் இயல்புத் தோற்றம், குணம், செயல்பாடு ஆகியவற்றை மிகைப்படுத்தாமல், இயற்கையாக அமைந்த விதத்தில் கவிதை நயத்துடன் கூறுவது தன்மையணியாகும். இது, தற்குறிப்பேற்ற அணி, உருவக அணி போன்ற மற்ற அணிகளைப் போலன்றி, மிகைப்படுத்தல் இல்லாமல், இயல்பை அப்படியே சொல்வது.

கம்பராமாயணத்தில் தன்மையணி

கம்பர், கம்பராமாயணத்தில் தன்மையணியை பல இடங்களில் கையாண்டுள்ளார். குறிப்பாக, கதாபாத்திரங்களின் இயல்புகளை, அவர்களின் செயல்களை, இயற்கைக் காட்சிகளை வர்ணிப்பதில் தன்மையணி சிறப்பாக வெளிப்படுகிறது.

சில எடுத்துக்காட்டுகள்:

1. குழந்தைப் பருவ ராமன்: பால காண்டத்தில், ராமர் சிறு குழந்தையாக இருக்கும்போது, அவரது அழகையும், மழலைச் செயல்களையும் கம்பர் மிகவும் இயல்பாக, எவ்வித மிகைப்படுத்தலும் இல்லாமல் வர்ணிக்கிறார். “தளர் நடை பயின்று”, “மழலைக் குரல் பேசி” என அவர் வர்ணிக்கும்போது, குழந்தையின் இயல்பான தன்மை அப்படியே நம் கண் முன் வந்து நிற்கிறது.
2. சீதையின் அழகு: சீதையின் அழகை வர்ணிக்கும் இடங்களில், கம்பர் அவளுடைய உடல் உறுப்புக்களை மிகைப்படுத்தாமல், அவற்றின் இயல்பான அழகை வர்ணிக்கிறார். “மெல்லிய இடை”, “மான்விழி” என்றெல்லாம் அவர் வர்ணிப்பது, சீதையின் அழகை இயல்பாக எடுத்துக் காட்டுகிறது.
3. அனுமனின் வீரம்: அனுமன் தனது வீரத்தை வெளிப்படுத்தும் இடங்களில், அவரது பராக்கிரமத்தை மிகைப்படுத்தாமல், அவருடைய இயல்பான பலத்தையும், ஆற்றலையும் கம்பர் விளக்குகிறார். உதாரணமாக, அவர் கடலைத் தாண்டும்போது, அவருடைய வேகமும், துணிவும் தன்மையணியுடன் வர்ணிக்கப்படுகின்றன.
4. இயற்கை வர்ணனைகள்: கம்பர், இயற்கையை வர்ணிக்கும் பல இடங்களில், தன்மையணியைப் பயன்படுத்துகிறார். காடுகள், மலைகள், ஆறுகள், பறவைகள் போன்றவற்றின் இயல்பான அழகை அவர் உள்ளது உள்ளபடி கூறுகிறார். உதாரணமாக, “தென்றல் வீசும்”, “மழை பெய்யும்” என்றெல்லாம் அவர் வர்ணிக்கும்போது, இயற்கையின் எழில் அப்படியே நம் கண் முன்னே தோன்றும்.
5. கதாபாத்திரங்களின் குணங்கள்: கம்பராமாயணத்தில் வரும் ஒவ்வொரு கதாபாத்திரத்தின் குணத்தையும், கம்பர் மிகைப்படுத்தாமல், இயல்பாக எடுத்துக் கூறுகிறார். ராமர், தர்மத்தின் வடிவமாகவும், சீதை கற்பின் வடிவமாகவும், இராவணன் ஆணவத்தின் வடிவமாகவும், இலக்குவன் வீரத்தின் வடிவமாகவும், கம்பர் சித்தரிக்கின்றார்.

தன்மையணியின் சிறப்பு:

• இயல்பான தன்மை: தன்மையணி, செயற்கையான மிகைப்படுத்தல்களைத் தவிர்த்து, ஒரு பொருளின் இயல்பான தன்மையை அப்படியே பிரதிபலிக்கிறது.
• உணர்வுகளைத் தூண்டும்: இது, படிப்பவர்களின் மனங்களில் ஒருவிதமான உணர்வுகளைத் தூண்டுகிறது.
• கவிதையின் அழகு: தன்மையணியானது, கவிதையின் அழகை மேலும் கூட்டுகிறது.
• கதாபாத்திரங்களை உள்வாங்கச் செய்யும்: கதாபாத்திரங்களின் இயல்பை அப்படியே சொல்வதால், படிப்பவர்கள் அந்தக் கதாபாத்திரங்களோடு ஒன்றிப் போக முடிகிறது

கம்பராமாயணத்தில் தன்மையணி

அணி என்பது அழகைக் குறிக்கும். கம்பர் தமது காப்பியத்தில் பல்வேறு அணிகளைப் பயன்படுத்தியுள்ளார். வேற்றுமைப் பொருள் வைப்பணி, மடக்கணி, ஒப்புவினைப் புணர்ப்பணி, ஏகதேச உருவக அணி, உருவக அணி, உவமை அணி, அலங்கார அணி, குறிப்பு மொழி அணி, தன்மை நவிற்சி அணி, உடன் நவிற்சி அணி, பிற குறிப்பு அணி, மேல் மேல் முயற்சி அணி, அலங்கார வினோதங்கள், அவநுதி அணி, எடுத்துக்காட்டு உவமை அணி, உயர்வு நவிற்சி அணி போன்றவை அவற்றுள் சில. இவற்றுள் நாம் இங்கு பார்க்க இருப்பது தன்மை அணி. தண்டியலங்காரம் குறிப்பிடும் தன்மை அணியின் இலக்கணத்தை கம்பராமாயணத்தில் எவ்வாறு கம்பர் கையாண்டுள்ளார் என்று காண்போம்.

தன்மை அணி

எந்த ஒரு பொருளையும் அதன் இயல்பு மாறாமல், இயற்கையாகவும், உண்மைத் தன்மையுடனும் விளக்குவது தன்மை அணி எனப்படும்.

“எவ்வகைப் பொருளும் மெய்வகை விளக்கும் சொன்முறை தொடுப்பது தன்மை ஆகும்” (தண்டியலங்காரம் 2)

இதனைத் தன்மை நவிற்சி அணி என்றும் கூறுவர்.

தன்மை அணியின் வகைகள் தன்மை அணி, பொருள் தன்மையணி, குணத்தன்மையணி, சாதித்தன்மையணி, தொழில் தன்மையணி என நான்கு வகைப்படும்.

“அதுவே பொருள் குணம் சாதி தொழிலொடு புலனாம்” (தண்டியலங்காரம் 3)

1. பொருள் தன்மையணி

ஒரு பொருளின் இயல்புகளை உள்ளது உள்ளவாறு கூறுவது பொருள் தன்மையணி.

கம்பராமாயணத்தில், வேடர்களின் தலைவன் குகனின் தோற்றத்தை கம்பர் விவரிக்கும்போது, அவன் அரைக்கால் சட்டை அணிந்தவனாக, கங்கை நதியின் ஆழம் கண்டவனாக, இடுப்பில் தொங்கவிடப்பட்ட சிவந்த தோலைக் கொண்டவனாக, புலி வாலை இடுப்பில் கட்டியவனாக இருந்தான் என்று கூறுகிறார்.

“காழம் இட்ட குறங்கினன் கங்கையின் ஆழம் இட்ட நெடுமையினான் அரை தாழ விட்ட செந்தோலன் தயங்குறச் சூழவிட்ட தொடு புலி வாலினான்” (குகப்படலம் 640)

இப்பாடலில் குகனின் தோற்ற இயல்புகள் அப்படியே விரித்துரைக்கப்படுவதால் இது பொருள் தன்மையணிக்கு உதாரணமாகிறது

குணத்தன்மையணி

குணத்தன்மையணி என்பது ஒரு பொருள் அல்லது நபரின் இயல்பான குணத்தை, எந்தவித மிகைப்படுத்தலும் இல்லாமல் உள்ளது உள்ளபடி விளக்குவது ஆகும். இது ஒருவருடைய மனநிலை, நடத்தை, அல்லது உடல் தோற்றம் என எதுவாகவும் இருக்கலாம். கம்பராமாயணத்தில், இந்த அணி பல இடங்களில் அழகாகப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

உதாரணம் 1: நீலமாலையின் மகிழ்ச்சி

இராமனின் வில் முறிந்தது என்ற செய்தியைக் கேட்ட நீலமாலை, சீதையிடம் வருகிறாள். பொதுவாக, தோழிகள் சந்திக்கும்போது ஒருவரை ஒருவர் வணங்கி நலம் விசாரிப்பது வழக்கம். ஆனால், நீலமாலை அப்படிச் செய்யவில்லை. மாறாக, கட்டுக்கடங்காத மகிழ்ச்சியில் ஆரவாரம் செய்கிறாள், பாடுகிறாள், ஆடுகிறாள். இதைப் பார்த்த சீதை, அவளின் மகிழ்ச்சியின் காரணத்தைக் கேட்கிறாள். இந்த சூழ்நிலையை கம்பன்,

“வந்து அடி வணங்கிலள் வழங்கும் ஓதையள்

அந்தம் இல் உவகையள் ஆடிப் பாடினள்

சிந்தையுள் மகிழ்ச்சியும் புகுந்த செய்தியும்

சுந்தரி சொல் எனத் தொழுது சொல்லுவாள்”

என்று படம்பிடித்து காட்டுகிறார். இங்கு நீலமாலையின் குணம், அதாவது மகிழ்ச்சியில் தன்னையே மறந்து ஆர்ப்பரிக்கும் குணம், அழகுற எடுத்துரைக்கப்பட்டுள்ளது.

உதாரணம் 2: இராமனை காண வரும் மங்கையர்

இராமன் வருவதைக் காண ஆவலாகக் காத்திருக்கும் மகளிரின் மனநிலையை கம்பன் விவரிக்கும் விதம் மிகவும் சிறப்பு. அந்தப் பெண்கள், இராமனைப் பார்க்கும்போது, தங்கள் கூந்தல் கலைந்திருப்பதையோ, ஆபரணங்கள் சரிந்திருப்பதையோ, அல்லது உடைகள் நழுவுவதையோ கூட கவனிக்கவில்லை. இராமனை காணும் ஆசையே அவர்களை வழிநடத்தியது. அந்தப் பெண்களின் ஆர்வம்,

“விரிந்து வீழ் கூந்தல் பாரார் மேகலை அற்ற நோக்கார்

சரிந்த பூந்துகில்கள் தாங்கார் இடை தடுமாறத் தாழார்

நெருங்கினர் நெருங்கிப் புக்கு நீங்குமின் நீங்குமின் என்று

அருங்கலம் அனைய மாதர் தேன் நுகர் அளியின் மொய்த்தார்”

என்ற பாடலில், தேனை நோக்கி வரும் வண்டுகளைப் போல ராமனை நோக்கி அவர்கள் விரைந்தனர் என்று கூறப்பட்டுள்ளது.

இந்த இரண்டு உதாரணங்களிலும், அந்தந்த கதாபாத்திரங்களின் இயல்பான குணாதிசயங்கள் எந்தவித மிகைப்படுத்தலும் இல்லாமல் எடுத்துரைக்கப்படுவதால், இது குணத்தன்மையணி என்று தெளிவாகிறது. கம்பன், மனிதர்களின் உணர்வுகளை, அவர்களின் குணாதிசயங்களை மிகத் துல்லியமாக கையாள்வதில் வல்லவர் என்பதை இந்த அணிகளின் மூலம் நாம் அறியலாம்.

தண்டியலங்காரம் கூறும் தன்மையணி, ஒரு பொருளின் இயல்பை அல்லது தன்மையை உள்ளது உள்ளபடி கூறுவது. இது நான்கு வகைப்படும். அவை, பொருள் தன்மையணி, குணத் தன்மையணி, சாதித் தன்மையணி மற்றும் தொழில் தன்மையணி. இவற்றில் சாதித் தன்மையணி மற்றும் தொழில் தன்மையணி ஆகியவற்றை கம்பராமாயணத்தில் இருந்து எடுத்துக்காட்டுகளுடன் காண்போம்.

2. சாதித் தன்மையணி

பொதுவாக, உலகில் பல பொருட்கள் இருந்தாலும், ஒவ்வொரு பொருளுக்கும் ஒரு தனித்துவமான சாதி அல்லது இனம் இருக்கும். ஒரு பொருளின் இயல்பை அதன் சாதியின் அடிப்படையில் விளக்குவது சாதித் தன்மையணி.

கம்பராமாயணத்தில், பரத்வாஜ முனிவரின் தோற்றத்தை விளக்கும் பாடல் சாதித் தன்மையணிக்கு சிறந்த எடுத்துக்காட்டு. அந்த பாடலில் கம்பர், பரத்வாஜ முனிவர் குடை, நீண்ட திரிதண்டம், கமண்டலம், பெரிய ஜடைமுடி, மான்தோல், மரவுரி ஆடை, நீண்ட தொங்கும் மயிர், முக்தி நெறியை விரும்பும் ஒழுக்கம், நான்கு வேதங்களையும் அறிந்த ஞானம் ஆகியவற்றை கொண்டவராக இருக்கிறார் என்று கூறுகிறார்.

“குடையினன் நிமிர்கோலன் குண்டிகையினன் மூரிச் சடையினன் உரி மானின் சருமன் நல்மரநாரின் உடையினன் மயிர் நாலும் உருவினன் நெறி பேணும் நடையினன் மறைநாலும் நடம் நவில் தரு நாவான்” (வனம் புகுபடலம் 701)

இந்த பாடலில், முனிவரின் அடையாளங்களை வரிசைப்படுத்தி, அவர் ஒரு முனிவர் என்பதற்கான சாதிப் பண்பை கம்பர் விளக்குகிறார். எனவே இது சாதித் தன்மையணியாகும்.

3. தொழில் தன்மையணி

ஒரு பொருளின் தொழிலை அதன் இயல்பு மாறாமல் விளக்குவது தொழில் தன்மையணி.

ராமன் சீதையுடன் வனத்தில் நடந்து வரும்போது, வண்டுகள் மொட்டுகளை குடைந்து ரீங்காரமிடுவதையும், மெல்லிய மலர்கள் கொண்ட கோங்க மரத்தில் தேன் குடித்து உறங்குவதையும் கம்பர் வர்ணிக்கிறார்.

“முற்றுறு முகை கிண்டி முரல்கில சில தும்பி வில் திருநுதல் மாதே மென் மலர் விரி கோங்கின் சுற்று உறு மலர் ஏறித் துயில்வன சுடர் மின்னும் பொன் தகடு உறு நீலம் புரைவன பல காணாய்” (வனம்புகு படலம் 692)

இந்த பாடலில் வண்டுகளின் தொழிலை, அதாவது, மொட்டுகளை குடைந்து ரீங்கரிப்பது, தேன் குடித்து உறங்குவது ஆகியவற்றை கம்பர் விளக்கியுள்ளார். எனவே, இது தொழில் தன்மையணி ஆகும்.

முடிவுரை

ஒரு பொருளின் இயல்பை, அதன் தன்மை மாறாமல், இயற்கையாகவும் உண்மையாகவும் விளக்குவது தன்மையணி. இது, பொருள் தன்மையணி, குணத்தன்மையணி, சாதித் தன்மையணி, தொழில் தன்மையணி என நான்கு வகைப்படும். தண்டியலங்காரம் கூறும் இந்த தன்மையணி வகைகளை கம்பராமாயணத்தில் கம்பர் கையாண்டுள்ளார் என்பதை மேற்கண்ட எடுத்துக்காட்டுகளின் மூலம் நாம் அறியலாம். கம்பராமாயணத்தில் தன்மையணி, கம்பர் கையாண்ட முக்கியமான இலக்கிய நயங்களில் ஒன்று. இது, கதாபாத்திரங்களின் இயல்புகளையும், இயற்கைக் காட்சிகளையும், மிகைப்படுத்தாமல், இயல்பாக எடுத்துரைக்கிறது. இதன் மூலம், கம்பராமாயணம் ஒரு சிறந்த இலக்கியமாக விளங்குகிறது. இது, கம்பர் கவிதையின் அழகையும், ஆழத்தையும் மேலும் கூட்டுகிறது