சுருக்கம் இக்கட்டுரை சங்க காலத்தில் தமிழகத்தில் நிலவிய அரசியல் அமைப்பு, மன்னர் ஆட்சி முறை, நிர்வாகம், போர் முறைகள் மற்றும் நீதி நிர்வாகம் போன்ற கூறுகளை சங்க இலக்கியச் சான்றுகளுடன் ஆராய்கிறது. சங்கத் தமிழரின் அரசியல் ஒரு மையப்படுத்தப்பட்ட, நீதியை அடிப்படையாகக் கொண்ட நிர்வாக அமைப்பாக செயல்பட்டதை எடுத்துரைக்கிறது. மன்னன் குடிமக்களின் நலனுக்கும், சமூக ஒழுங்கிற்கும் முதன்மை அளித்ததை சங்க இலக்கியங்கள் தெளிவாகப் படம்பிடித்துக் காட்டுகின்றன.
முக்கிய சொற்கள்: சங்க காலம், அரசியல், மூவேந்தர், நிர்வாகம், போர், நீதி.
1. அறிமுகம்
சங்க இலக்கியங்கள், தமிழர் நாகரிகத்தின் பொற்காலமான சங்க காலத்தைப் பற்றிய ஆழமான தகவல்களை வெளிப்படுத்துகின்றன. அவற்றுள், அன்றைய தமிழ்ச் சமூகத்தின் அரசியல் அமைப்பும், அரசர்களின் ஆட்சி முறைகளும், நிர்வாக நெறிமுறைகளும் தனிச்சிறப்பு மிக்கவை. சங்க இலக்கியங்களான எட்டுத்தொகை, பத்துப்பாட்டு நூல்கள் அக்காலத்திய அரசியல் வாழ்வின் பல்வேறு பரிமாணங்களை நுட்பமாகப் பதிவு செய்துள்ளன. இக்கட்டுரை சங்கத் தமிழரின் அரசியல் கட்டமைப்பை, ஆட்சி முறையை, போர் நெறிமுறைகளை மற்றும் நீதி நிர்வாகத்தை சங்க இலக்கிய ஆதாரங்களுடன் விரிவாக ஆராய்கிறது.
2. சங்க இலக்கியங்களில் அரசியல் கூறுகள்
2.1 மன்னராட்சி மற்றும் மூவேந்தர் சங்க காலத்தில் தமிழகம் சேர, சோழ, பாண்டியர் என மூவேந்தர்களின் ஆளுகைக்கு உட்பட்டிருந்தது. இம் மூவேந்தர்களும் தனித்தனி அரசுகளை நிறுவி, தங்கள் குடிகளை நீதி வழுவாமல் ஆண்டு வந்தனர். சேரர்கள் மேற்குப் பகுதியையும் (மலைநாடு), சோழர்கள் கிழக்குக் கடற்கரைப் பகுதியையும் (காவிரிப் படுகை), பாண்டியர்கள் தெற்குப் பகுதியையும் (மதுரை உள்ளடக்கியது) ஆட்சி செய்தனர். ஒவ்வொரு மன்னரும் தங்கள் தனித்துவமான இலச்சினைகளைப் (சேரர் வில், சோழர் புலி, பாண்டியர் மீன்) கொண்டிருந்தனர். இவர்களுடன், பல குறுநில மன்னர்களும், சிற்றரசர்களும் இருந்தனர். இவர்கள் மூவேந்தர்களுக்குக் கட்டுப்பட்டவர்களாகவும், சில சமயங்களில் தன்னாட்சி கொண்டவர்களாகவும் இயங்கினர்.
2.2 மன்னனின் கடமைகள் மன்னன் ஆட்சிக்குத் தலைவன் மட்டுமல்லாது, குடிமக்களின் பாதுகாவலனாகவும், நீதியின் உறைவிடமாகவும் கருதப்பட்டான். நாட்டின் செழிப்பையும், மக்களின் நலனையும் உறுதி செய்வது மன்னனின் முதன்மைக் கடமையாக இருந்தது. புறநானூற்றுப் பாடல்கள் (எ.கா: புறம் 186) மன்னனின் செங்கோல் ஆட்சியின் முக்கியத்துவத்தையும், அதன் மூலம் பெறப்படும் நல்லாட்சியையும் வலியுறுத்துகின்றன. மழை பொய்த்தால் மன்னன் மீது பழி சுமத்தப்பட்டது, இது மன்னன் இயற்கைக்கும், மக்களுக்கும் பொறுப்புடையவன் என்ற கருத்தியலை உறுதிப்படுத்துகிறது.
2.3 ஆட்சி அமைப்பு சங்க கால ஆட்சிமுறை நன்கு கட்டமைக்கப்பட்டிருந்தது. மன்னனுக்கு உதவ அமைச்சர்கள், படைத்தலைவர்கள், தூதுவர்கள், வரி வசூலிப்போர் (இறையாயர்) போன்ற அதிகாரிகள் இருந்தனர். நாட்டின் வருவாய் முக்கியமாக நிலவரி (இறை) மற்றும் சுங்கவரி (சுங்கம்) மூலம் பெறப்பட்டது. வரிகள் நியாயமான முறையில் வசூலிக்கப்பட்டன, மக்களின் வாழ்வாதாரத்தைப் பாதிக்காத வகையில் அவை இருந்தன. அரசவை (அரங்கு/ஓலைக்களரி) மன்னனின் முக்கிய முடிவுகள் எடுக்கும் இடமாகச் செயல்பட்டது.
2.4 போர் மற்றும் வெளிநாட்டு உறவுகள் சங்க காலம் தொடர்ச்சியான போர்களைக் கண்டது. நிலப்பரப்பு விரிவாக்கம், புகழ், செல்வச் செழிப்பு, ஆனிரை கவர்தல் (வெட்சித் திணை) போன்றவை போர்களுக்கான காரணங்களாக அமைந்தன. போர்ப்படை யானைப்படை, குதிரைப்படை, தேர்ப்படை மற்றும் காலாட்படை என நான்கு பிரிவுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டிருந்தது (நாற்பெரும் படை). போர் நெறிமுறைகள் கடுமையாகப் பின்பற்றப்பட்டன. குறிப்பாக, பசுக்களையும், வேதியர்களையும், பெண்டிரையும், நோயாளிகளையும், குழந்தைகளையும் போரில் துன்புறுத்தக் கூடாது என்ற விதி இருந்தது. தூதுவர்கள் வாயிலாக இராஜதந்திர உறவுகளும், ஒப்பந்தங்களும் பேணப்பட்டன.
2.5 நீதி நிர்வாகம் மன்னன் நாட்டின் உச்சபட்ச நீதிபதியாகச் செயல்பட்டான். நீதி தவறாது வழங்குவது மன்னனின் மாண்பாகக் கருதப்பட்டது. கிராமங்களிலும், நகரங்களிலும் நீதி மன்றங்கள் (அம்பலம், மன்றம்) செயல்பட்டதாகத் தெரிகிறது. குற்றம் புரிந்தவர்களுக்கு அவர்களின் குற்றத்தின் தன்மைக்கேற்ப தண்டனைகள் வழங்கப்பட்டன. நீதி வழங்குதலில் அறவோர்களும், சான்றோர்களும் துணை நின்றனர்.
3. முடிவுரை
சங்கத் தமிழரின் அரசியல் ஒரு தெளிவான வரையறைக்குட்பட்ட, திறம்பட்ட நிர்வாக அமைப்பாகும். மன்னன், குடிமக்களின் நலனுக்கும், நீதிக்கும் முதலிடம் கொடுத்தான். போர் என்பது தவிர்க்க முடியாத பகுதியாக இருந்தாலும், அதற்குரிய நெறிமுறைகள் கடைபிடிக்கப்பட்டன. சங்க இலக்கியங்கள் மூலம் நாம் பெறும் தகவல்கள், அக்காலத்திய அரசியல் சிந்தனை மற்றும் நடைமுறைகள் பிற்காலத் தமிழக அரசியலுக்கு ஒரு வலுவான அடித்தளத்தை வழங்கின என்பதை உறுதிப்படுத்துகின்றன.
4. மேற்கோள்கள்
- சங்க இலக்கியங்கள்: புறநானூறு, அகநானூறு, பதிற்றுப்பத்து, பட்டினப்பாலை.
- கனகசபை, வி. (1904). தமிழ்ப்பதினெட்டு நூற்றாண்டுகளுக்கு முந்தைய தமிழ் மக்கள். சென்னை: சர்வமங்களா பிரஸ்.
- நீலகண்ட சாஸ்திரி, கே.ஏ. (1955). தென் இந்திய வரலாறு. சென்னை: ஆக்ஸ்போர்டு யுனிவர்சிட்டி பிரஸ்.
