சுருக்கம்: சங்க இலக்கியம், பண்டைய தமிழர்களின் வாழ்வியல், பண்பாடு, நம்பிக்கைகள், அறிவியல் அறிவு போன்றவற்றை அரிய பொக்கிஷமாகப் பதிவு செய்துள்ளது. எட்டுத்தொகை நூல்களுள் ஒன்றான நற்றிணை, அகத்திணை இலக்கியமாக காதல் வாழ்வை முதன்மைப்படுத்தினாலும், அதன் சித்திரங்களில் சங்ககால மக்களின் மருத்துவ அறிவும், சுகாதார நடைமுறைகளும், உடல்நலன் குறித்த சமூகப் பார்வையும் நுட்பமாகப் பொதிந்துள்ளன. இக்கட்டுரை, நற்றிணைப் பாடல்களில் இருந்து சங்ககால மருத்துவத்தின் பல்வேறு பரிமாணங்களான மூலிகை மருத்துவம், காய மருத்துவம், உளவியல் சார்ந்த அணுகுமுறைகள், மற்றும் பொது சுகாதாரப் பழக்க வழக்கங்கள் போன்றவற்றை ஆராய முற்படுகிறது. இது சங்ககால மக்களின் இயற்கை சார்ந்த மருத்துவப் புரிதலையும், நோய்க்கு அஞ்சாமல் அதை எதிர்கொண்ட விதத்தையும் வெளிக்கொணர்கிறது.
முன்னுரை: சங்க இலக்கியம் என்பது வெறும் கவிதைச் செழுமையோ, உணர்வுப் பெருக்கோ மட்டுமல்ல; அது ஒரு சமூகத்தின் கண்ணாடி. குறிப்பாக நற்றிணை போன்ற அகத்திணை நூல்கள், அன்றாட வாழ்வின் நுண்மைகளை, இயற்கையோடான உறவை, மனித உணர்வுகளின் சிக்கல்களைப் பதிவு செய்வதன் மூலம், மறைமுகமாக அச்சமூகத்தின் அறிவியல், தொழில்நுட்பம், மருத்துவ அறிவு ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்துகின்றன. நேரடியான மருத்துவ நூல்கள் சங்க காலத்தில் இல்லாவிட்டாலும், இப்பாடல்களில் ஆங்காங்கே காணப்படும் குறிப்புகள், சங்ககால மக்கள் நோய்நொடிகளையும், காயங்களையும் எவ்வாறு அணுகினர், எத்தகைய சிகிச்சை முறைகளைக் கையாண்டனர், எவ்வித சுகாதாரப் பழக்கவழக்கங்களைக் கொண்டிருந்தனர் என்பதைப் புரிந்துகொள்ள உதவுகின்றன. இந்நூல் சங்ககால மருத்துவ அறிவை எவ்வாறு உணர்த்துகிறது என்பதை இக்கட்டுரை விரிவாக ஆராய்கிறது.
1. மூலிகை மருத்துவம்: சங்ககால மருத்துவம் பெரும்பாலும் இயற்கை வளங்களைச் சார்ந்திருந்தது. நற்றிணைப் பாடல்கள், தாவர வகைகளை நன்கு அறிந்திருந்தமையையும், அவற்றின் மருத்துவப் பயன்களைப் பயன்படுத்தியமையையும் காட்டுகின்றன.
- காயங்களுக்கு மூலிகைப் பூச்சு: போர்க்களத்தில் அல்லது அன்றாட வாழ்வில் ஏற்படும் காயங்களுக்கு பல்வேறு மூலிகைகள் பயன்படுத்தப்பட்டதை அறிய முடிகிறது. நற்றிணை 283-ஆம் பாடல், யானை தாக்கியதால் ஏற்பட்ட காயத்திற்கு,
மருதம்மரத்தின் இளந்தழைகளை அரைத்துப் பூசியதைக் குறிக்கிறது. இது மருத இலைகளுக்குக் காயங்களைக் குணப்படுத்தும் ஆற்றல் இருந்ததைச் சுட்டுகிறது. - பாம்புக்கடி, விஷ முறிவு: சங்ககாலத்தில் பாம்புக்கடி போன்ற விஷக்கடிகளுக்கு மூலிகை மருந்துகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. சில பாடல்கள், விஷக்கடிக்கு எதிரான மருந்துகள் பற்றிய மறைமுகக் குறிப்புகளைக் கொண்டுள்ளன. குறிப்பாக, கள்ளி, எருக்கு போன்ற தாவரங்கள் விஷமுறிவு அல்லது கிருமிநாசினிப் பண்புகளுக்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம்.
- காய்ச்சல் மற்றும் உடல் உபாதைகளுக்கு: சுரம், தலைவலி போன்ற பொதுவான உபாதைகளுக்கு வேம்பு, துளசி, நொச்சி போன்ற மூலிகைகள் கைமருந்தாகப் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம். நற்றிணையில் இவற்றின் நேரடிக் குறிப்புகள் இல்லையெனினும், பொதுவாக சங்க இலக்கியத்தில் இத்தாவரங்களின் மருத்துவப் பயன்கள் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன.
2. காயம் மற்றும் புண் மருத்துவம்: நற்றிணைப் பாடல்களில், அன்புத் தலைவன் இடும் அம்பு பாய்வதால் ஏற்படும் காயங்கள், விலங்குகளால் ஏற்படும் புண்கள் அல்லது பொதுவான உடல் காயங்கள் பற்றிய குறிப்புகள் உள்ளன. இவற்றைக் குணப்படுத்தப் பயன்படுத்தப்பட்ட முறைகள் நவீன மருத்துவத்திற்கு முன்னோடியாகத் திகழ்கின்றன.
- புண்களைக் கட்டுதல்: காயங்களைச் சுத்தம் செய்து, மூலிகைச் சாற்றைப் பூசி, துணிகளால் கட்டும் வழக்கம் இருந்ததற்கான சில குறிப்புகள் உண்டு. இது புண் ஆறவும், தொற்று ஏற்படாமல் தடுக்கவும் உதவியது.
- குருதி கட்டுதல்: தலைவனுக்குக் காயம் ஏற்பட்டால், மகளிர் அவற்றைச் சுத்தம் செய்து, குருதி கட்டுவதற்குரிய முறைகளைக் கையாண்டனர். இது கிருமி நாசினிகள் மற்றும் கட்டுப்போடும் கலை பற்றிய பண்டைய அறிவை வெளிப்படுத்துகிறது.
3. மனநலம் மற்றும் காதல் நோய் (காமநோய்/களவு நோய்): சங்க இலக்கியத்தில், குறிப்பாக அகத்திணைப் பாடல்களில், ‘நோய்’ என்ற சொல் உடல் நோயைக் காட்டிலும், ‘காமநோய்’ அல்லது ‘களவுநோய்’ என்ற காதலால் ஏற்படும் மன அழுத்தத்தையே பெரும்பாலும் குறிக்கும்.
- காமநோயின் வெளிப்பாடுகள்: தலைவன் அல்லது தலைவியின் பிரிவால் ஏற்படும் உடல் மெலிவு, பசலை தோன்றுதல், உணவு வெறுப்பு, உறக்கமின்மை போன்ற மனநலப் பாதிப்புகள் பல பாடல்களில் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளன. இவை இன்றைய மனநலப் பிரச்சனைகளின் அறிகுறிகளோடு ஒப்பிடத்தக்கவை. (எ.கா: நற்றிணை 137, 303, 313)
- வெறியாட்டு மற்றும் உளவியல் சிகிச்சை: காமநோயால் பாதிக்கப்பட்டோரை, முருகனின் பூசகரான ‘வேலன்’ வெறியாட்டு நடத்தி, நோய் நீங்க வழிசெய்தல் சங்ககால வழக்கமாக இருந்தது. இது ஒருவகையான உளவியல் சிகிச்சை அல்லது சடங்கு சார்ந்த மனநல அணுகுமுறையாகப் பார்க்கப்படுகிறது. நோய்க்கான உண்மைக் காரணம் அறியப்படாமல், தெய்வக் குற்றமாகக் கருதப்பட்டு, அதற்குச் சடங்கு வழியான தீர்வு காணப்பட்டது. இது சமூக நம்பிக்கையோடு இணைந்த ஒருவித மருத்துவ முறையாகக் கருதப்பட்டது.
- ஆற்றுப்படை: தலைவனின் அல்லது தலைவியின் துயரைப் போக்க, தோழி அல்லது செவிலித்தாய் கூறும் ஆற்றுப்படைச் சொற்கள் (ஆறுதல் கூறுதல்) உளவியல் ரீதியான ஆதரவை அளித்தன. இதுவும் ஒருவகையில் மன ஆரோக்கியத்தைப் பேணும் அணுகுமுறையே.
4. உடல்நலம் பேணுதல் மற்றும் வாழ்வியல்: நற்றிணைப் பாடல்களில் நேரடி மருத்துவக் குறிப்புகள் இல்லாவிட்டாலும், அன்றாட வாழ்வின் ஒரு பகுதியாக உடல்நலத்தைப் பேணும் பழக்கவழக்கங்கள் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன.
- சத்தான உணவு: சங்ககால மக்கள் இயற்கையான, சத்தான உணவுகளை உட்கொண்டனர். திணைப்பயிர்கள், தேன், பால், மீன், இறைச்சி, கிழங்குகள் போன்ற இயற்கை உணவுகள் உடல்நலத்திற்கு ஆதாரமாக அமைந்தன.
- தூய்மை மற்றும் சுகாதாரப் பழக்கங்கள்: நீராடுதல், உடை மற்றும் சுற்றுப்புறத் தூய்மையை போற்றுதல் போன்ற சுகாதாரப் பழக்கங்கள் உடல்நலத்திற்கு முக்கியத்துவம் அளித்தன. ஆற்றிலும், குளத்திலும் நீராடும் காட்சிகள் நற்றிணைப் பாடல்களில் காணப்படுகின்றன.
- இயற்கையோடு இணைந்த வாழ்வு: காடு, மலை, வயல், கடல் எனப் பல்வேறு நிலப்பகுதிகளில் வாழ்ந்த சங்ககால மக்கள் இயற்கையோடு ஒன்றி வாழ்ந்தனர். தூய்மையான காற்று, இயற்கையான சூழல் ஆகியவை ஆரோக்கியமான வாழ்வுக்கு வழிவகுத்தன.
5. மருத்துவம் – ஒரு சமூகப் பார்வை: சங்ககால மருத்துவம் என்பது குறிப்பிட்ட ஒரு தனிப்பட்ட நிபுணரிடம் மட்டும் இருந்திருக்கவில்லை. அது குடும்ப உறுப்பினர்கள், குறிப்பாக பெண்கள் மற்றும் சமூகத்தில் உள்ள பெரியவர்களால் பகிர்ந்து கொள்ளப்பட்ட ஒரு பொதுவான அறிவாக இருந்தது.
- மகளிரின் பங்கு: செவிலித்தாய், தாய்மார்கள், தோழி போன்றோர் நோயுற்றாரைப் பராமரிப்பதிலும், காயங்களுக்கு மருந்திடுவதிலும் முக்கியப் பங்காற்றினர். குடும்ப அளவில் மருத்துவ அறிவு பரவலாக இருந்தது.
- அறிவுப் பரவல்: குறிப்பிட்ட சில மூலிகைகளின் பயன்பாடு, காயத்துக்கான முதலுதவி போன்றவை பொதுமக்களால் அறியப்பட்டிருந்தன. இது மருத்துவத்தைப் பரவலாக்கப்பட்ட ஒரு சேவையாகக் காட்டுகிறது.
முடிவுரை: நற்றிணை ஒரு மருத்துவநூல் அல்ல என்றபோதிலும், அதன் உள்ளோட்டமாக சங்ககால மருத்துவ அறிவும், உடல்நலம் குறித்த அக்கறையும் நுட்பமாகப் பொதிந்துள்ளன. சங்ககால மக்கள் இயற்கையான சூழலில் வாழ்ந்தனர்; இயற்கையிலேயே நோய்களுக்கான மருந்துகளையும், காயங்களுக்கான சிகிச்சையையும் கண்டடைந்தனர். மூலிகை மருத்துவம், காய மருத்துவம், மனநல அணுகுமுறைகள், மற்றும் வாழ்வியல் சார்ந்த சுகாதாரப் பழக்கங்கள் ஆகியவை சங்ககால மருத்துவத்தின் தனித்துவமான அம்சங்களாக நற்றிணை வழியே புலப்படுகின்றன. இது வெறும் உடல் நோய்க்கான சிகிச்சை மட்டுமல்லாமல், மனநலத்தையும், சமூக நம்பிக்கைகளையும் உள்ளடக்கிய ஒரு முழுமையான மருத்துவ அணுகுமுறையாகும். சங்ககால மக்களின் மருத்துவப் புரிதல், நவீன மருத்துவத்திற்கு அச்சுறுத்தும் ஒன்றாக இல்லாவிட்டாலும், இயற்கையோடு இயைந்த ஆரோக்கிய வாழ்வின் அடிப்படையை உணர்த்தும் அரிய சான்றுகளாகும்.
மேற்கோள்கள் (குறிப்பு): இக்கட்டுரையில் குறிப்பிட்ட நற்றிணைப் பாடல்களின் எண்கள் (எ.கா: நற்றிணை 137, 283, 303, 313) மற்றும் பிற சங்க இலக்கியக் குறிப்புகள், ஆய்வுக்காக முழுமையாகப் பயன்படுத்தப்பட்டால், அவை மேற்கோள் பட்டியலில் விரிவாகக் குறிப்பிடப்பட வேண்டும்.
